Dergicilik ve Müslümanların dergi formuyla sürecine yönelik olarak, dergi ve dergiciliğin bizdeki iz düşümü konusunda neler söylenebilir?
“Sanat sanat içindir” anlayışını savunanlar var. Dergiciliğe bu anlayışla bakılabilir. Bu anlayışı doğru bulmuyorum. Dergi kulluğumuza katkı sağlayan bir araç olarak bakılabilir. Sevap hanemize hizmet eden yönü olması gerektiğini düşünüyorum.
Bir amacı olan insanlar bir araya geldiklerinde, düşüncelerini topluma aktarmanın bir yolu olarak dergi çıkarmayı düşünür. Yeni bir dergi çıktığında doğal olarak kim çıkarıyor neden çıkardılar diye merak ederiz. Yazılanlara bakarız bize hitap ediyor mu diye düşünürüz.
Geçmişte sistem içi davranma ve batılı kavram ve kurumlara karşı çekimser bir yaklaşım gösterildi. Bu sebeple batılı kavram ve kurumlar gündemimize geç girdi. Çağın dilini ve imkânlarını kullanma noktasında geride kaldık. Bunun sonuçları bize bazen olumlu olarak, bazen olumsuz olarak yansıdı. Uzak durulduğundan olumsuz sonuçlarını gördüğümüzde memnun kaldık. Olumlu sonuçlarını gördüğümüzde üzüldük. Uzak duruşumuz hayatımıza olumsuzlukların girmesini engelledi ve korunmamızı sağladı.
Sistem içi çalışma ve batılı kavram ve kurumları kullanmama yönünde mesafeli durmaya sendika faaliyeti yapıp yapmama örnek olarak gösterilebilir. Sendika çalışmasına girişildiğinde bunun dinde yerinin olup olmadığının sorgulandığını hatırlarım. Aynı durumun dergi çıkarma konusunda yaşandığını düşünüyorum
Dergi ve basın kanallarında yararlanma, roman, hikâye ve şiir gibi yazım türlerini kullanma verilmek istenen mesajın verilme yolla olarak bakmak gerekir. Allah resulünün (as) Mekke’de iyi şiir icra eden sahabeyi teşvik ettiğini hatırlayalım.
Dergi yazarlığı bir çeşit duygu ve düşüncelerin okuyucuya aktarıldığı ortam olarak görülmeli. Yazmak,duygu ve düşüncelerin paylaşıldığı bir tarz olarak bakılmalı.
Dergi yazarlığı tabiri caizse çiçekten çiçeğe konup bal özü toplayan bir arının petek gözlerine bıraktığı bal hükmündedir. Bunu yapanın birikimi ve çabası olarak görmeliyiz. Bir yazarın yazmış olduğu yazılar bal peteği hükmünde görülmeli. Faydalanılması gereken bir ürün olarak yaklaşılmalı.Dergi yazarlığı, değerlerimizi gelecek kuşaklara aktarılmak şekli. Dergi çıkarma buna aracılık eden bir tarz olduğu için kullanılmalı ve değerlendirilmeli.
Her derginin belli bir okuyucu kitlesi bulunur. Belli bir kitleye hitap eder.Dergi ile okuyucusu arasında fikri ve duygusal açıdan sıkı bir bağ vardır. Aralarında ortak bir bakış açısı ve yürüyüş birlikteliği bulunur. Bazen sivil toplum kuruluşları da fikir, duygu ve yürüyüş birlikteliği oluşturmak için dergi çıkarır. Dergiler sivil toplum kuruluşlarının topluma yansıyan yönü olarak bakılabilir.
Müslümanın her çabası ibadet bilinci içinde olmalı. Allah resulünün (as) “kıyamet kopacağını bilseniz elinizdeki ağaç fidanını dikiniz” yönündeki tavsiyesini hatırlayalım. Yine bir çaba içinde olmayan bir insan topluluğunun yanından geçerken onlara ilgi göstermez. Ancak daha sonra aynı insan topluluğunun yanından geçerken bir şeyle uğraştıklarını gördüğünde onlara ilgi gösterir. Bunun sebebi sorulduğunda onların çaba içinde olduğu ifade edilir.
Bu örnekler bizlerin meşru daire içinde kalarak sürekli bir çaba içerisinde olmamızı, elimizdeki fırsatları en iyi şekilde değerlendirmemiz gerektiğini hatırlatır.Belki sonucunu göremeyeceğiz, belki de çabalarımız heba olacak. Ancak çabalarımızdan vazgeçmemeliyiz.
Derginin yayın politikasının belirlenmesinde; zamanın ruhunu yakalama ve okuyucusu ile yakınlığı ve bunu sürdürmesi önem arz eder. Okuyucu çözüm bulduğu, farklı bakış açılarını yakaladı, orijinal ve yeni çabaları önemser. Pazara çıkmış bir kişi ihtiyacı olan ürünü almaya odaklandığı gibi okuyucuda kendine hitap eden ve ihtiyacını gideren konunun takipçisi olur. Bildiği konuları okuma ve takip etme ihtiyacı hissetmez.
İnsan duygu ve düşüncelerini ifade etme, başka insanlara aktarma ihtiyacı hisseder. Bunu yaptığın zaman mutlu olur. Okuyucu açısından farklı yazarların eserlerini okumak, farklı dünyaların muhatabı kılacağından zenginlik katacar. Her yazı yazarı tarafından bir emek ve çaba sonucu ortaya konduğu için değerli ve kıymetlidir.
Lafonten ve Beydeba gibi yazarlar eserlerinde hayvanları konuşturmuş. Bunun nedenini gençliğimde anlayamamıştım. Daha sonra bu tarz eserler ortaya koymalarının nedenini; içinde yaşadıkları toplumun ve yönetimlerin hışmına uğramamak ve söyledikleri ile güvenlik sorunu yaşamamak için olduğunu fark ettim.Dolaylı bir anlatım tarzı sergilenmiş. Bu diyaloglar üzerinden insanlara nasihat etmişler ve güvenlik sorunu yaşamamış.
Geriye dönüp baktığınızda, Özgün İrade Dergisi ile ilgili olarak neler söylemek istersiniz?
Özgün irade dergisini yaklaşık sekiz yıldır takip ediyorum. Benim açımdan derginin hayata bakış açısı yönüyle kesişen yönlerimiz bulmaktadır. Başlangıçta dergi okuyucusu olarak başladım, daha sonra bir dostumun önerisi üzerine dergide yazı yazmaya başladım.
Dergi her ay yayınlandığından dolayı okuyucu kitlesine vereceği konular yönüyle zorlandığını düşünüyorum. Her ay yeni bir sayı ile konu içeriği ile okuyucusunun huzuruna çıkmak kolay değil.
Bazı sivil toplum kuruluşlarının yayınladığı dergilerde; çocuklara, bayanlara veya akademik çevreye dönük olabilmektedir. Özgün irade dergisinin hitap ettiği kitlenin buna ihtiyacın olmadığını düşünüyorum.Daha çok araştırma, Türkiye ve dünya gündemini takip etme ve yorumlama şeklinde bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.
Derginin bundan sonraki yayın politikasına Türkiye ve dünya gündemini oluşturan ana konuların belirlenmesi, gündemdeki konuların geleceğe dönük yorumlanması ve olan olayların değerlendirilmesi yönünde bir çalışmanın yararlı olacağı kanaatindeyim.
Günümüzün önemli sıkıntılarından bir tanesi insanımızın bireyselleşerek yalnızlaşması ve kaybolma durumu yaşamasıdır. Bunların aşılmasının bir yolu; birlikte olmak ve beraber yürümek çabalar ile aşılabilir. Dergi; birlikte yürüyüş ve olaylara ortak bakış açısı kazandıran yönü bulunduran yönü bulundurduğundan bireyselleşme ve yalnızlaşma hastalığının ortadan kaldırılmasına olumu katı sağlayacağını düşünüyorum.
Birçok sosyal medya kanalıyla fikri ve düşünsel bilgiye muhatap olan bizlerin; daha sağlıklı ve isabetli bir şekilde olaylara bakabilme imkânı elde etmiş olabiliriz. Böylece bireyselleşme ve boş vermiştik hastalığına düşmeden kendimizi koruma yönünde olumlu katkı sağlayacağını düşünüyorum.
Özgün İrade Dergisi adına söylersek, genelde dergi ortamı için var olan ve birçok sebebi varit olan handikaplar nasıl aşabilir, yoluna devam edebilirdi?
Dergi çıkarmanın önündeki en önemli sorunlardan birisi her ay işleyecek konunun belirlenmesi ve içinin doldurulması noktasında yaşandığını düşünüyorum.Bunu aşmanın yolu; olmuş olayları ile olabilecek muhtemel olayları ele alıp kritiğinin yapılması olabilir. Yeni patlak vermiş ülke ve dünya gündemine yönelik bir olayın sıcağı sıcağına değerlendirilip ileriye dönük ele alınması, bir nevi think tank düşünce kuruluşu gibi iş görme olabilir. Özgün irade dergisinin geçmiş sayılarına baktığımızda bu yönüyle yol aldığını söyleyebilirim.
Derginin bir diğer sıkıntısının mali açıdan olduğunu düşünüyorum. Dergi,belli birlikteliğe sahip dernek mensupları tarafından takip edildiğini düşünüyorum. Derginin bu dernekler tarafından abone olunmak suretiyle mali açıdan desteklenmesinin yararlı olacağı kanaatindeyim.
Dergi abonelerinden hangi isimlerin dergide yazı yazması yönünde anket yapılabilir. Bu isimlerden yazılara yer verilebilir.
Diğer dergilerde olduğu gibi il ve ilçe temsilciliği sistemine gidilebilir. Temsilciler ile istişare edilebilir, yıllık planlama yapılarak hedef belirlenebilir. Dergi ve dergiyi aboneleri arasında bu sayede bağ güçlendirilebilir.
Dergi il ve ilçe temsilciliği yoluyla tanıtım ve konferanslar çalışması yapılarak daha geniş bir toplum kesimine ulaşılabilir. Dernekleşmenin olmadığı yerlerde fayda saylayabilir.
