rump'a karşı ve yargılanması için yürütülen kampanya, mevcut ideolojik açmazlarımıza dair çok şey anlatıyor. Trump, bir devletin ve onun aygıtlarının temsilcisi olarak değil, kişisel çıkarlarını gözeten bir birey olarak tasvir edilir. Edward Snowden "ABD Başkanı Donald Trump'ın azil soruşturmasını tetikleyen bir muhbir ihbarı, bir kuruma karşı başkana odaklanması bakımından 'çok akıllıca' bir strateji... Kongre, görevini kötüye kullanan birini otobüsün altına itmekten muazzam keyif alabilir, gel gör ki kendileri de aynı suçlamalarla karşı karşıyayken buna pek niyetli değiller... Bu muhbir biraz sıra dışı bir şey yapıyor. Bugün tarihin en sevilmeyen devlet başkanı olan bir şahsı, kanuna aykırı davranmakla suçluyor" yorumuyla bu noktaya hızlıca değinmişti.
İlgi alanlarının veya kişisel patolojik eğilimlerinin (intikam, güç ve şöhret arzusu, vb.) peşinde koşarken yasaları ihlal eden bir şahsı eleştirmek kabul edilebilir. Ama bir devlet kurumunun faaliyeti içerisinde bir suçu, kendini işine adamış dürüst kişilikli bireyler tarafından gerçekleştirilmiş bir suç eylemini, tespit etmek çok daha zordur. Kötülük ve suç burada bireyselleşmemiş, kurumun işleyiş biçimine kazınmış durumda.
Trump hiç şüphesiz temel ahlaki pusuladan yoksun, itici bir karakter; ancak ABD istihbarat teşkilatlarının süregelen faaliyetleri içindeki sistematik insan hakları ihlallerine ne diyeceğiz? Gerçek düşman, kuruluşun kendisi için rahatsızlık yaratan kendine özgü karakterler değil; asıl düşman, Amerika Birleşik Devletleri'nin hedeflerini insafsızca yürüten dürüst vatanperver bürokratlar.
İsim vermek gerekirse, böyle bir vatanperver bürokrat modeli, Trump'ın azlettiği FBI direktörü James Comey'dir. Comey gerçekler düzeyinde, Trump eleştirisinde muhtemelen doğru söylese de (anı kitabı A Higher Loyalty'e bir bakın), şunu kabul etmek gerek: Comey'in ABD ilkelerine ve değerlerine "yüksek sadakatine" ABD devlet kurumlarının içine işlemiş suç eğilimlerinden başka bir şey diyemeyiz. Diğer bir deyişle Assange'ın, Snowden'ın ve Manning'in ortaya çıkardığı da işte bu eğilimlerdi.
Ayrıca şunu da unutmamak gerek: Trump'ı azletme hareketi çoğunlukla, Rusya'nın son ABD seçimlerini etkileyerek Trump'ın kazanmasını sağladığını kanıtlama arzusundan besleniyor. Muhtemelen Rus müdahalesi olsa da (tıpkı ABD'nin tüm dünyadaki seçimleri etkilemeye çalıştığı gibi; ama onların yaptığına "demokrasiyi savunmak diyorlar) konunun yalnızca bu tarafına odaklanmak, Hillary Clinton'ın 2016'da aslında neden yenildiğini gözden kaçırmak demek. Burada sahneyi, Clinton'ın Bernie Sanders ve Demokrat Parti'nin sol kanadına karşı verdiği amansız mücadelenin alması gerekir.
Bernie Sanders şu uyarıyı yaparken haklıydı:
Gelecek bir, bir buçuk yıl sonraya, seçimlerin tam kalbine gidecek olursak, Kongre'nin konuştuğu tek şey Trump, Trump, Trump ve yine Trump; Mueller, Mueller ve Mueller... Sağlık sistemini tartışmıyoruz, asgari ücreti geçim seviyesine yükseltmeyi tartışmıyoruz, iklim değişikliğiyle mücadeleyi konuşmuyoruz, cinsiyetçilik, ırkçılık ve homofobiyi ve Amerikan halkını ilgilendiren meseleleri konuşmuyoruz. Beni endişelendiren şey, bunun Trump'ın çıkarına olması.
Trump'ı azletmek, solcu bir proje değildir. Örtük amacı ilerici kanadın Demokrat Parti'yi ele geçirmesini önlemek olan, merkezi-liberal bir projedir. Bunu aklımızda tutmalıyız.
https://www.independent.co.uk/voices
Independent Türkçe için çeviren: Sena Çenkoğlu
