Biliriz ki dostluk, çıkarsız ilişkilerin gönüllerde vücut bulmuş halidir. “Kitap en iyi dosttur ‘’ derken onunla gelen hasbi dostluklara dikkat çekmek isterim.
Hiç tanımadığım şehirlerden, hiç tanımadığım insanların kitaplarımızı okuyup gönülce mesajlar atıyor olmaları, dost kalplerin samimi halleri, yaşamın en güzel hediyeleri.
Birkaç gün evvel de Çanakkale’dendi bu mesaj. ‘’Eseriniz içimizi ısıttı, bu tarafa yolunuz düşerse misafir etmek isteriz’’ diyordu.
Şanlıurfa,Kayseri,Bursa,Batman ,İstanbul daha sayamadığım nice şehirlerde yüz yüze görüşmediğim ama, dostluk ve sevgi penceresini sonuna kadar açmış güzel insanlarla dolu.
Sizin yazdıklarınızı okuyarak, yüreğinize şahit olmuş insanlar hiçbir bağınız olmasa dahi sımsıkı bir gönül bağı uzatıyorlar.
Sevme sevilme duygusunu, hislere tercüman olma satırları ile tamamlayınca kitabi bir dostluk hasıl oluyor.
İçinde berrak su taşıyan bir göl gibi , bir ırmak akışıyla…
Nice dost dediğimiz sarıldığımız, güvendiğimiz insanların küçük bir menfaat uğruna terk edişlerinin zıddına,onlar sizi her okuyuşta tekrar tekrar dost oluyorlar sizinle. Harfler adedince.
Okumanın, yazmanın kutlu eylemler olduğunu yüce kitabımızda okurken bu dostluğu bu kadar şümullü hale getireceğini ne kadar tahmin edebilirdik ki.
Kitabi olan bu bağ, nice güzelliğin adresini temelden veriyordu zaten...
Okuma ve yazmayla gelen sürece dostlukla beraber,kardeşlik,paylaşma,sevgi,saygı,hediyeleşme,hasbihal,hallenme ,şifa olma,dinleme,dinlenme,sözün yankısı, sorumluluk ve daha birçok etkileşimle toplumsal aydınlığın tezahürüne vesile oluyor kitaplar...
Beklentisine karşılık bulamayan insanların, sevme sevilme sebepleri aramaya yönelmeden, güz yaprağı gibi bir bir dökülmeleri, kopmaları birbirinden, toplumsal bir yalnızlığın pençesine sürüklüyor insanları. Bir arada sevinçler yaşama değerlerine hasret kalışlarımız içinde, bu ulvi dostluğu yazıma taşımak istedim.
Kitabi dostluk, okuma halkalarıyla, kitap mütaalaları,kitap tavsiyeleri, okuma ve yazı atölyeleri ile bizlere kaybettiğimiz o safiyane dostlukların açılan kapıları olur ümidindeyim.
İçinde maddi hiçbir şeyle beslenmeyen kitap dostluğu, gönülden beslenen doyumu, yüzde yüz ruhlara sirayet edecektir.
Maddi konu sadece kitabın fiyatı olurken, insanların kitaba ödedikleri para da o kitap okundukça, raflarda yerini korudukça değeri azalmayan para olarak ömür boyu kalacaktır.
İyi bir dost ruha çekilen temiz bir nefes gibidir’’ demiştim ‘’Ninem korkut hikâyeleri’’ kitabımızda.İlave ediyorum.
“İyi bir dost olan kitapla oluşan dostluklar, gökyüzü gibidir.”
Gönülce birbirine değen insanlar, birbirini büyütmekle kalmayıp engin deryalarına nice insanı da konuk ederler.
Bu dostluğun oluşturduğu alanlar gerek yüz yüze, gerek ekranlardan çiçek demetlerini sunar her cümlede
Olumsuz yaşama dair herşeyin küçüldüğü, ruhların rahatladığı bu ortamlar, bu sohbetler herkesin ihtiyacı olduğu özel zamanlardır.
Dostluğu kimi zaman bir kahve içimi sohbette, kimi zaman ayak üstü bir selamda buluyoruz. Bu dostluğun saadetini yaşamak ister insan her dem ve ihtiyaçtır.
Gelin kitapla perçinlenmiş bu samimi dostluklara bir şehrin birlikte gezisi, bir bardak çayı da ilave edip yol alalım.
Kitapların konuşulduğu gönüllere de kar yağabilir , onlar hep birlikte kardan adam yapmaya koyulur. Yağmur yağar,su göletlerine basarlar birlikte ıslanırlar kimbilir.Sis olur fener tutarlar birbirlerine.
Yazdığım kitapların yankısında kah Sivaslı, kâh Konyalı, Kah Bursalı olmuşsam, okuduğumuz kitapların uzantısıyla dünyayı çevreleyen nice dostluğun kanatlarında uçmak bambaşka bir ruh haldir bize sıcacık.
Bir imza günü vesilesiyle buluştuğum şehirlerin izi, okuyan değerli yüreklerin adımlarında ve gözlerinde gizli.
Bir karşılaşma” evet siz şu kitabın yazarısınız deyip kocaman kucaklaşma isteği”…
İşte kitabi bir dostluğun ete kemiğe bürünmüş halini yaşarken siz, dünyanızın üstüne kitap kokulu çiçekler serpilir.
Sevginin gücüyle kitap dostluğunuz baki olsun vesselam…
Kaynak: Milat Gazetesi
