Şehadet peygamberi bir değerdir. İslami bir değerdir ve kutsaldır. İslam yaşamı önemser ölmeyi değil. Ancak yaşamın/hayatın en vazgeçilmezleri olan; akıl, can, din, vatan, nesil, mal değerlerini korumak için şahadeti idealize eder. Şehitlik daha sağlıklı, özgür birey ve toplumu inşaa etmek adına kutsallık kazanır. Şehitliğe kabul edilmenin bir şartı vardır; o da imandır. Süfli arzu ve istekler yolunda ölenler şehit kabul edilmezler. Kutsalları korumaya adanmış bir ömür o şekilde şehadetle sonuçlanırsa ölmeyi de kutsal kılar. Çünkü hayvanlarda ölür.
Herkes şehit olamaz. Şehitler kervanına İsmail Haniyen’de katıldı. Habil’le başlayan bir süreç bu. Peygamberlerle devam eden. Onların bağlılarıyla sürdürülen. Havarileri ve sahabeleri ile gündeme alınan. Alimler, zahitler, mücahitler, yiğitler ve sevdalılar tarafından eyleme dökülen bir sonuç şehadet/şehitlik.
Son nebi döneminin ilkleri Hz. Yasir, Hz. Hamza ve Hz. Musab (ra). Ulubatlı Hasan, Seyit Onbaşı ve Çanakkale şehitleri. Kıbrıs ve teröre karşı verdiğimiz şehitler. Ve yeryüzünün bilinen ve bilinmeyen bölgelerinde verilen şehitler. Şimdi de İsmail Haniye… Hamas'ın Siyasi Büro Şefi İsmail Haniye, İran'ın yeni cumhurbaşkanı Mesud Pezeşkiyan'ın yemin törenine katılmak için gittiği başkent Tahran'da İsrail tarafından düzenlenen suikast sonucu şehit edildi. Aslında Haniye’nin yaşamı şahadetti. Şehit gibi yaşadı. Şahitti her şeye O. Küresel olayların farkındaydı. Hainlerin, münafıkların, katillerin ve Siyonistlerin farkındaydı.
İslam coğrafyasının kanaat önderleri ve bağlıları şehit Haniye’nin hayat hikayesini okumalı ve gerekli dersleri çıkarmalıdır. Nebevi yaşamın ve sahabe-i yaşamın izlerini görmelidirler.
Şimdi tüm şehitlerimize karşı görev ve sorumluluklarımız var. Ama bir ilk olsun ve devamı gelsin. Önümüzdeki haftayı 3 Ağustos – 10 Ağustos tarihleri arasını İSMAİL HANİYE’N haftası ilan edilmesini öneriyorum. Tüm sivil toplum örgütlerini duyarlı olmaya davet ediyorum. İsmail Haniye’nin hayatı, mücadelesi, çalışmaları ve şahadeti eksenli bir hafta icra edilmelidir.
Her şeyin bir ahlakı vardır. Sorumluluk duygusunun da…
