“insan öldü yaşasın nesne” Erich Fromm’un gözüyle 20. Yüz yıl Batı dünyasının panoraması bu ifadeyle izah edilebilir. Onun ifadeleriyle “tanrı öldü, yaşasın insan” 19. Yüz yılın özetiydi. 20. Yüz yıl ise yaşanan iki dünya savaşı, geliştirilen nükleer silahlar ve insanın ekonominin bir nesnesi haline getirilmesi dolayısıyla “insan” bir değer olmaktan çıkarılarak bir nesneye indirgenmiştir. 20. Yüz yılın modern insanı bu sebeple bir birey değil, sadece bir “atom”dur.
Batı zihniyetinin öncülük ettiği 21. yüz yılın ikinci çeyreğine girmek üzere olduğumuz bu günlerde, insandan geriye kalan “insanlık”ın da ruhuna Fatiha okuyoruz. Bugün ne yazık ki yeryüzünde insanlık adına bir iz, bir eser bulmanın telaşındayız ve az biraz vicdanı olanlar insanlık için, insanlık adına –az çok- bir şeyler yapmaya çalışıyorlar.
İnsanlık öldüğünde geriye ne kalır? Batıl Beyaz Adam tanrısını öldürerek yerine zekadan-rasyonel- ibaret bir insan ikame etti. İnsanlığı ise bu zekanın merhametsiz ellerine bıraktı. Zeka merhametsiz olduğundan çok geçmeden kendisine ayak bağı olur diye insanlığı- vidan- devre dışı bırakmanın gayretine girdi. Organik zekası yapay zekayı terkine alarak insanlığın son izlerini de silmeye çalışıyor. Ğazze bu silme operasyonların uygulama alanıdır. Ğazze'de yaşananlar bu organik zeka ile yapay zekanın bundan sonra neler yapabileceklerinin görünür halidir.
Batı bu gün geldiği nokta itibariyle “atom” olmaktan da çıkmış; organik zekasını “yapay zeka” nın emrine vermiştir. Evet, bugün artık Batı sadece yapay bir zekadır, böyle olduğu içindir ki ondan insanlık adına bir şeyler beklemek, ummak bizi büyük bir yanılgıya düşürür.
Peki ama; yapay zekanın dünyayı, kalan insan ve insanlığı imhasına nasıl bir karşılık verilebilir, nasıl durdurulabilir? İşte bugün önümüzde duran asıl sorun bu!