Bugün Cuma.. Bizim bayram günümüz. Bayram günlerini sevinç günleri olarak kutlamaya hasret kaldık.etrafımızda olup bitenlere ne kadar da uzağız. Günlük olayların içinde kavrulup yanıyoruz. Zenginlerimiz ayrı fakirlerimiz, daha doğrusu dar gelirliler, ayrı dünyaları yaşıyor.birbirlerinin dünyalarına ne kadar da uzaktalar.. Zenginlerimiz sağolsunlar tatili hangi adada geçireceklerini, alacakları yeni lüks araç, yat benzeri binek araçları arasındaki kararsızlıklarını çözmeye çalışıyor. Çocuklarını hangi yabancı ülkedeki okulda okutacaklarına karar vermeye çalışıyorlar.. Bu ve benzeri düşünceler uzayıp gidiyor.. Kimileri bu yıl yapılamayan hac ve umre ziyaretlerinin yeniden kaçıncı kez tekrarlayacaklarının hesabını yapıyor..
Diğer yanda görünenleri ise yazmaya kalksak bu alanlar dar gelir. En azından yeniden hatırlara getirmek belki duyarlılıklarımızı canlandırabilir. Etrafımızda kimlerin yaşadığına daha dikkatle bakalım. Hangi şartlarda nafakalarını temin etmeye çalışıyorlar, görmeye, anlamaya çalışalım. Nasıl bir dünyada yaşıyorlar görmeden anlamamız çok zor. İhtiyaçlarını nasıl karşılıyorlar bilmek istemez miyiz. Yaşadıkları zorlukları belki bu şekilde daha iyi anlama, görme imkanımız olur… Hangi evde aş pişmiyor.. Çocukların yiyeceği mama yok.. Hangi evde yatalak hasta bakıma muhtaç bekliyor. Hangi evde yaşlılar kapımızı kim çalacak acaba diye yol gözlüyor.. Hangi hastanede tedavi parasını ödeyemeyen guraba çaresizce bekliyor.. Bu ve benzeri düşünceleri saymakla bitiremeyiz.
Bugün Cuma. Bayramımız dedim. Acaba bu gün hicri yılın da ikinci günü.. Yeni bir başlangıç yapsak… Bugüne kadar ihmal ettiğimiz tüm güzellikleri, iyilikleri yeniden bulup gün yüzüne çıkarsak.. Onlarla daha sıcak iç içe olabilsek..
Nereden çıktı şimdi durup dururken bunlar dediğinizi duyar gibiyim.. Bir arkadaşımızın çocuğu ameliyat oldu. hastane ve ameliyat masrafını ödeyemedi, çocuğunu senet imzalayarak eve çıkardı. o senedi ödeme imkanlarını bulmaya çalışıyor. Onun içinde bulunduğu durumu anlamaya çalışırken geldi bu düşünceler… Bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden.. Bu yakınımızdaki örneklerden sadece birisi.bunun gibi daha ne acı hikayeler var..etrafımıza onların gözünden bakmaya çalışalım biraz da.. Bu yıl hac ve umreye gitmesek nolur. Daha önce defalarca gidenlerimiz iki yıl ara verse mesela bu seyahatler için ayırdıkları bütçeyi yardıma muhtaç ailelere verseler..yurt dışına pahalı tatillere gidenlerimiz bu defa daha ekonomik bir tatil planı yapsa aradaki bütçeyi yine ihtiyaç sahibi ailelere verse…. Okumak isteyen ama parası olmadığı için okuyamayan öğrencilerin bir yıllık ihtiyacını karşılasak… Evinde ocak tütmeyen, çocuklarına mama alamayan ailelere yardım etsek…
İşte o zaman bugün Cuma.. Bayramımız mübarek olsun diyebiliriz belki..
