28. 09. 2018 Cuma
Her köşeden benzer sesler yükseliyor.
Kimisi yaptığı konuşmalarda dillendiriyor, kimileri de yazdıkları köşelerde kaleme döküyorlar. Ama her yerden sanki koro halinde aynı serzeniş duyuluyor.
Müslümanların yaşadığı anlamsız hayat, adı olan ama içeriği olmayan İslam anlayışları, salavatla amacına ulaşmaya çalışan salavat müslümanlığı, dört ibadete indirgenmiş ama başka da birşeyi kalmamış bir İslam?
İnsanlara yapılan eziyet, darp, taciz ve öldürmeler yetmezmiş gibi hayvanları hedef alan insanlık dışı davranışlar..
Yozlaşma o hale geldi ki, dediğim gibi her köşeden ?illallah´ eder ifadeler.
Müslümanlar müslümanlardan sıkılır, bunalır oldu. Bunun suçlusu dış güçler mi, içimizdeki ajanları mı, psikolojik bir savaş aleti ile zorla yaptırma mı?
Bilemiyoruz.
Eskiden yok muydu, eskiden de vardı ama seviye çok ama çok aşağılara indi. Eskiden olmasa M. Akif satırlara işler miydi şu cümleleri:
?Müslümanlık nerede bizden geçmiş insanlık bile
Alem aldatmaksa maksat aldanan yok nafile
Kaç hakiki müslüman gördümse hep makberdedir
Müslümanlık bilmem ama galiba göklerdedir?´
Müslüman olmaktan da önemlisi, insan olmanın da uzağında olma durumu o zamanlarda da varmış.
Ben de hatırlarım ?ne olacak bu müslümanların hali´ konulu sohbetleri. Ama o zamanlar bir ideal vardı ki, müslümanların güçlenmeleri ve ülke yönetimlerinde söz sahibi olmaları?
O kuşaktan hocalarımız da yazıyorlar köşelerinde. Mustafa Çağrıcı´dan tutun da, Mustafa Öztürk´e kadar. Müslümanlar ne idiler, ne oldular diye diye dillerinde tüy bitiyor.
Daha genç olanlar da gençleri temel ve hedef alarak yazıp, uyarıyorlar. Gençlerin ve insanların müslümanlık algısı değişti, garipleşti, çok farklı bir nesil geliyor?
Dini gruplar, cemaatler insanları hala kandırıyorlar, ki 15 Temmuz´da ne yaşadığımızı bildiğimiz halde?
Ama sanki bütün bunlar yok.
Görmezden gelme durumu mu desem, olur bunlar düzelir mantığı mı desem, aman efendim keyfimiz kaçmasın rahatlığı mı desem?
Araştırmalar yapılıyor. Kuran prensiplerine uyan ülkeler sıralamasında ilk sırayı batılı ülkeler alırken müslüman ülkeler sonlara kalıyor.
Ama bütün bunlara rağmen camilerin sayısı artıyor, sakallı sarıklı cüppeli insanlar artıyor, başörtülü kadınlarımız her yerde boy gösteriyor ve hatta kayan yıldız kuşağında bile başı çekiyorlar.
İslam Rönesansı, Reform, Kişisel İçtihat sistemi, içtihat kapısının açılması, bireyin kendi içtihadıyla hareket edeceği Adil Düzen İlmihali dediğimizde, bizi din dışı ilan eden ve tam manasıyla İslam´ı yaşayan müslümanlar hemen kükrüyorlar. ?Siz kim oluyorsunuz da İslam´da yenilikten bahsediyorsunuz´ gibi çok bildik ve yüksek perdeden konuşan gerçek müslümanlar..
Bu nasıl bir ikilem diyor musunuz siz de. Bu nasıl yaman çelişki.
Toplumun gerçekten içindeyseniz, birçok şeyi görüyorsunuz ve yaşıyorsunuz. Bu dertleri gören ve kaleme dökenler de, gelen tehlikeyi o yüzden sürekli ifade etme ihtiyacı hissediyorlar.
Açıkçası şöyle bir denklem oluşuyor zihinlerde: İslam eğer kitapta olduğu gibi ise, bu gördüklerimizin müslüman olması çok şüpheli. Bunu da açıkça yazmanın sebebi, dertli olan birçok dostumuzun açıkça söyleyememesindendir.
Yok eğer müslümanların anladığı İslam bu İslamsa, o zaman biz hangi İslam´ı anlıyoruz?
Anlayacağınız, bir İslam ve müslümanlar konusu, tartışması ve dertlenmesi aldı başını gidiyor.
Benim de ne aklıma geldi, biliyor musunuz?
Müslüman ülkelerdeki mezhep savaşları, basitçe insan öldürme, kadınlara şiddet ve baskı, ülkemizdeki insana yapılan darp, kasıtlı adam öldürmeler, taciz ve saldırılar.
Ahlaki yönden toplumda görünen çöküntü. İnsanların birbirlerine düşmanlıkları, aşağılamaları, ötekileştirmeleri. Bütün bunlar yetmezmiş gibi masum hayvanlara yapılan eziyetler, işkenceler ve diğer bütün canımızı sıkan olaylar.
İyi ki İslam varmış diyorum.
Bir de İslam olmasaydı, durum nasıl olurdu acaba diye aklıma geldi.
İslam varken hal böyle ise, ya olmasaydı mazallah?.
Sevgi ve Bilgiyle kalın
