Günümüzde ülkeler arasındaki ticaret savaşlarının büyük ölçüde tarım ve gıda üzerinden sürdürülmesiyle beraber yeniden alevlenen ve daha da karmaşıklaşan mücadeleler söz konusu.
Neoliberal küreselleşme süreçlerinin ve bu doğrultuda uygulanan politikaların tarım üzerindeki sarsıcı etkilerini yeniden değerlendirmenin ve gıda güvenliğini inşa etmenin devletler için bir millî güvenlik sorunu olduğu kabul edildi. Rusya-Ukrayna Savaşı ile daha da belirginlik kazanan gıda krizi, toprağa bağlı üretimin nasıl hayati ve stratejik değer taşıdığını bir kez daha tüm devletlere tecrübe ettirdi.Küresel ticaret dengelerindeki bozulma, tedarik zincirindeki kırılma, jeopolitik krizler, korumacılıkla birlikte yükselen gıda milliyetçiliği,iklim değişikliğinin olumsuz etkileri, enerji krizi ve yatırım fonlarının tarım emtiasına artan ilgisi gibi çok sayıda gelişmenin bugün sonuçlarına şahit oluyoruz.
Türkiye, tarımda yıllardır çözemediği kronik sorunlarla kırılganlıkları iyiden iyiye artırmış ve tarımda sürdürülebilir bir yapıdan hızla uzaklaşmıştır.Türkiye tarımı alanındaki belli başlı sorunlar şu şekilde özetlenebilir: Tarımsal planlama yokluğu, etkisiz ve işlevsiz desteklemeler, yüksek girdi maliyetleri, dağınık yapıdaki üretici, işlevsiz kooperatifler ilk etapta anılabilir. Buna kuralları sağlıklı işlemeyen serbest piyasa, yerli üretici ve üretimi desteklemek yerine ithalatın öne çıkması, ortak akıl ile politika oluşturulmaması, güncel olmayan istatistikler, katma değerli üretim ve markalı ihracatın yetersizliği eklenince işler çığırından çıkıyor.
Yoksulluk, bölgesel eşitsizlikler, çevre ve sosyal politikalar gibi birçok önemli meseleyi anlamlı bir şekilde konuşabilmek için tarımda ve köyde olup bitenleri hesaba katmak şarttır.Çoğunluğunu hâlâ küçük üreticilerin oluşturduğu tarım sektöründeki kredi kullanımının genişlemesi ve borçlanma süreçleri çiftçileri mülksüz kılmanın yanı sıra market zincirleri yolu ile aynı zamanda sömürü düzeninin sistematikleşip derinleşmesine yol açıyor. Tarımda küçük üreticiler, mevsimlik tarım işçileri, tarım destek ve teşvikleri, tarım kredileri/borçları, alternatif gıda inisiyatifleri ve tarım kooperatifleri, yerli üretim, kuralsız serbest piyasa düzeni üzerinde yeniden düşünülmesi gereken konulardandır.
Doğru tarım politikaları uygulandığında ülkemizin sahip olduğu zenginlik ve potansiyel Türkiye’nin tüketim ve ithalat sarmalını kırmasını sağlayacaktır.Gıda krizleri, genetiği değiştirilen organizmalar, tükenen sular ve yok edilen ormanlar, daralan tarım alanları, kimyasal atıklar, zehirli gazlar esasen insanların yapıp ettikleri yüzündendir; “ekini ve nesli helak etmeleri”ndendir, “Allah’ın yaratışını bozmaları”ndandır!Sorunlara bu açıdan bakmadığımız ve bütüncül bir yaklaşım ortaya koymadığımız sürece uzun vadeli ve kalıcı çözümler üretmemiz mümkün değil.
Bazı Başlıklar:
Gıda Güvenliği
Bir Millî Güvenlik Sorunudur!/İlhan AKKURT
Karteller, Simsarlar veGıda Güvenliği/Mustafa AYCIN
Üretmezsek Tükeniriz -Gıda Krizinin Nedenleri-/Metin ALPASLAN
Hibrit Savaşlar Dönemi/Burhanettin CAN
Elmalılı Hamdi Yazır’ın Hayatıve İlim Dünyasına Katkıları/Murat KAYACAN
Dini, Kim, Niçin, Nerede veNasıl İstismar Eder?/Mustafa AYDIN
