Her işe ?besmele? çekerek başlama hassasiyetimizi kaybettik!..
Selam verme, selam alma alışkanlığımızı kaybettik!..
?Allahaısmarladık?, ?Allaha emanet ol?, ?Allah selamet versin?, ?Allah yardımcın olsun?, ?Allah rahmet eylesin?, ?Nur içinde yatsın? gibi ulvi temennilerimizi kaybettik!..
Sohbet-muhabbet geleneğimizi kaybettik!..
Meşveret ve istişare alışkanlığımızı kaybettik!..
?Nezaket?, ?nezafet?, ?nezahet?, ?nefaset?, ?necabet?, ?feraset? gibi mânâ itibariyle kelimelere sığmayan kaygılarımızı kaybettik!..
Medeniyet dünyamızı kaybettik!..
Tebessümümüzü kaybettik!..
Olumlu durma, olumlu bakma, olumlu yorumlama ve ?musibette bile rahmet?arama cehdimizi kaybettik!..
Ferasetimizi, basiretimizi, fedakârlığımızı kaybettik!..
İlmimizi, irfanımızı, idrakımızı, tefekkürümüzü kaybettik!..
Güzellikleri fark etme ve her güzellikte Sanii Zülcelâl´ı tekrar tekrar keşfetme anlayışımızı kaybettik!..
Sevgimizi, şefkatimizi, rikkatimizi, duygumuzu, düşüncemizi, mü´mince mantığımızı kaybettik!..
İnfak, ihsan, inşa ve ihya dinamiklerimizi kaybettik!..
Sabrımızı, tahammülümüzü, tesanüdümüzü kaybettik!..
Hoşgörümüzü kaybettik!..
Hilmimizi kaybettik!..
Geniş ailemizi, terbiye metodolojimizi kaybettik!..
İmparatorluğumuzu, hilafetimizi kaybettik!..
Mimarimizi, mahallemizi, kardeşliğimizi kaybettik!...
Masumiyetimizi kaybettik!..
Tevazuumuzu kaybettik!..
Her daim kıbleyi gösteren yürek pusulamızı kaybettik!..
Sadeliğimizi, samimiyetimizi, dürüstlüğümüzü, güvenilirliğimizi kaybettik!..
Helâl-haram hassasiyetimizi, gösterişten uzak yaşantımızı ve ifrattan sakınma duyarlılığımızı kaybettik!..
Akrabalarımızı, komşularımızı, dostlarımızı kaybettik!..
Düştüğümüz yerde kalkma cehdimizi, şartlara direnme yeteneğimizi, âdil olma hissimizi kaybettik!..
Örnek olma vasfımızı kaybettik!..
Amacımızı, hedefimizi kaybettik!..
Bir bakıma kaybolduk dostlar!
Dibe vurduk!..
Dipten dönmemiz, bir bakıma yeniden dirilmemiz. Eski özelliklerimizi tekrar kazanmamız lâzım?