1960'larda Jacqueline Kennedy, ABD Başkanı J.F. Kennedy'ye destek olarak çeşitli sosyal aktivitelere katılıyor, eşinin güçlü desteğini alan siyasetçi figürü birinci sayfalarda yerini almaya başlıyordu. Türkiye'de o döneme kadar Halide Edip Adıvar ve İzmit Belediye Başkanı Leyla Atakan dışında kadın siyasi figür yoktu. Zekiye Rahşan Ecevit de hiç bir zaman siyasi mevki peşinde koşan bir siyasetçi görüntüsü vermedi, bazı durumlarda eşinin iktidarına zemin hazırlama niyetiyle küçük politik mevkiler elde etti.
Rahşan Ecevit 70'li yıllarda, Bülent Ecevit'in seçim kampanyalarında ona eşlik eder, gazetecilere çay servisi yapar, kampanyanın a'sından z'sine her ayrıntısıyla ilgilenirdi. 70'lerde CHP üzerindeki tasarım gücü sınırlıydı.
Ancak 12 Eylül 1980'den sonra Bülent Ecevit, eski CHP'nin hizipler ve hırsızlarla paramparça olmuş yapısını protesto edip DSP'yi inşa ederken Rahşan Ecevit'e de artık seçim gezisi sandviçleri ve çay servisi hazırlamak dışında milletvekili aday listelerini hazırlamak gibi sorumluluklar düşüyordu.
Ankara'da siyaset artık, İsmet İnönü'nün yaş haddinden kolayca devrilebildiği 1972'lerde Bahçelievler'deki o tek katlı, bahçesi kedilerle dolu huzurlu evdeki kadar sakin değildi. CHP'deki eski etnikçilik, mezhepçilik, hizipçilik hastalıklarını içinde taşıyıp yerelde ve merkezde iktidara gelmiş bir SHP'nin rekabeti vardı.
Rahşan Ecevit siyasi yasaklı eşi adına 1985'te DSP'yi kurdu. DSP'nin iktidarlara 90'ların ikinci yarısında gelmesini kolaylaştıran şey, eski SHP'nin hırsızlık ve yolsuzluklarla dolu beceriksiz yönetimi, Kürtçülük ve mezhepçiliğin ayyuka çıkması ve 28 Şubat ile milletin iktidardan uzaklaştırılıp kökü olmayan bazı siyasi oluşumlara fırsat doğmasıydı.
28 Şubat süreci ile birlikte DSP bir dizi koalisyonlar kurdu. Koalisyonlarda, çoğunluğunu Rahşan Ecevit'in belirlediği milletvekilleri de bakan oldu.
DSP'de örneğin bugün bir Canan Kaftancıoğlu modeli gibi bir il örgütü aklın hafsalanın alacağı birşey değildi. Bakan ve milletvekilleri bir yana il başkanları bile basına demeç veremezdi. Bütün bu disiplinli yapıyı kuran, Rahşan Ecevit'in bizzat kendisiydi.
Rahşan Ecevit'in eseri taşra örgütsüz DSP, 1999'da ülkeyi seçime götürmek için bir azınlık hükümeti kurdu. DSP, teröristbaşı Abdullah Öcalan'ın MİT tarafından yakalanması bu döneme gelince ilk genel seçimde yüzde 22 civarı oyla birinci parti oldu ve DSP, ANAP ve MHP ile birlikte meşhur 2001 kriziyle Türkiye'yi batıracak hükümet kuruldu. Rahşan Ecevit için artık siyaseten geri sayım başlamıştı.
Öncelikle Rahşan Ecevit tarafından istendiği için getirilen ve "Rahşan Affı" olarak adlandırılan af Türkiye'ye büyük darbe vurdu. Rahşan Ecevit bir sinema filminden etkilenip af istemişti. Anayasa Mahkemesi de her zamanki gibi affı, onun istediği şekilde hapisanedeki çocuklu kadınlar için kabul etmemiş, bütün mahkumlara yaymış, tecavüzcüsü, katili, katliamcısı, hırsızı uğursuzu sokaklara salınmıştı. Ancak bu ilk değildi, Ecevitler'in 1974'teki affı da aynı "saf" niyetle yapıldığı söylenmiş, Türkiye yine Anayasa Mahkemesi'nin affı genişletmesiyle bir anda katil teröristlerle dolmuştu. Bazı siyasi tarihçiler her iki affın Ecevitler'in oy kaygısıyla bilinçli olarak getirildiğini savunuyorlar.
Rahşan Ecevit'in son koalisyon döneminde Türkiye'ye bir diğer darbesi ise Oran'daki eve davet ettiği bir grup muhabire o anda birlikte devleti yönettikleri MHP'ye "katiller" yakıştırması olmuştu. Rahşan Ecevit'in bu açıklaması Türk ekonomisinin sarsıntı geçirmesine neden oldu.
Bir kadın figürü olarak öne çıkarılan Rahşan Ecevit'in, Meclis'te Merve Kavakçı'ya "Bu kadına haddini bildirin" diyen eşi Bülent Ecevit'in bu tavrı konusunda sessiz kalması da sorgulanırken toplumun geniş kesimi tarafından tepki çekmişti.
Eski CHP - DSP'nin klasik uygulamalarından birinin arkasında daha Rahşan Ecevit'in bulunduğu söylenir: "İktidardayken işçi alınabilecek KİT'lerin özellikle DSP'ye geçmesi istenir, buraya yığılabildiği kadar mesleksiz vasıfsız geçici işçi alınır, tam seçim aşamasında bu işçiler memur veya işçi kadrosuna geçirilir..."
Rahşan Ecevit'in son koalisyon batarken iz bırakan ifşaatlarından bir diğeri, halihazırla Pensilvanya'da bulunan terörist başı Fethullah Gülen hakkında, "Fethullah Gülen'in elini ilk sıkan kadın benim" demiş olmasıydı.
Siyasette, "Rahşan Ecevit olmasaydı, Bülent Ecevit hayatını, hariciyeden emekli, şiir ve diplomasi alanında köşe yazıları veya kitaplar yazan ilerici bir memur olarak geçirirdi" kanısı bulunduğunu bu son noktada kaydetmek gerek.
Eğrisiyle doğrusuyla, şiirlerle türkülerle 97 yıllık bir ömür sona erdi. Rahşan Ecevit'in Türk kadın siyasetçilerin yolunu ne denli açtığı, hangi başarılara imza atıp Türkiye'de baskı altında bulunan kadınlara ne kazandırdığı tartışma konusu olmaya devam edecek. Ve Bülent Ecevit iktidarlarının Türkiye'yi sürüklediği felaketlerdeki payının ne kadar olduğu konusu siyasi tarihçilerce belki hiç bulunamayacak.
Ecevit Vakfı Yönetim Kurulu, hayatını kaybeden Rahşan Ecevit için taziyeleri kabule başladı. Taziyeler Ecevit Vakfı'nın Rıfat Canıtez Caddesi 1 Parsel 69/5 Kat 3 Oran, Ankara adresindeki binasında gerçekleşiyor.
