Saygon 1975 - Kâbil 2021
Dün Vietnam, bugün Afganistan.
ABD’ye kadir-i mutlaklık izafe edenler için iki büyük ibret tablosu.
Vietnam’ı komünistlerden temizleme harekâtı için karargâh kurdukları Saygon’u uzadıkça uzayan bir savaşın sonunda nasıl komünistlere terk edip gittilerse, Afganistan’ı Taliban’dan temizleme harekâtı için karargâh kurdukları Kâbil’i de uzadıkça uzayan bir savaşın sonunda Taliban’a terk edip gittiler.
O süper güçleri kâr etmedi, o dillere destan stratejik dehaları (!) kâr etmedi, o 20 senelik “terörle savaş”ta ayyuka çıkardıkları terörleri kâr etmedi; ‘Hallaç pamuğu gibi atarız’ diye düşündükleri Taliban’a yenildiler.
***
Saygon 1975 ile Kabil 2021 arasında bir paralellik daha:
Saygon’a giren Komünist Kuzey Vietnam ordusunun komutanlarından Albay Bui Tin, şehri teslim eden Güney Vietnamlı generale “Endişelenmenizi gerektirecek bir durum yok. Vietnamlılar arasında galip ve mağlup diye bir şey söz konusu değil. Mağlup olan sadece Amerikalılar. Vatanseverseniz, bu ânın tadını çıkarın. Ülkemiz için savaş sona erdi” demişti.
Kâbil’e giren Taliban’ın sözcüleri de savaşın sona erdiğini ve kimseden intikam alınmayacağını ilan ettiler, Batılı güçlerle ve hükümetle çalışanların affedileceğini söylediler, hatta onları Taliban yönetimiyle çalışmaya davet ettiler.
***
Taliban sözcülerinin “kadın haklarına saygı”, “toplumun bütün kesimleriyle diyalog”, “fikir özgürlüğü” gibi vaatleri de var.
Yaparlar mı dediklerini?
Ne kadar yaparlar?
Bilemiyoruz.
Bildiğimiz şu ki, 40 küsur senedir işgalden işgale, savaştan savaşa, esaretten esarete, kardeş kavgasından kardeş kavgasına, kaostan kaosa, kan banyosundan kan banyosuna sürüklenen, yüzbinlerce evladını kaybeden ve harabeye dönen Afganistan barışa, uzlaşmaya, rehabilitasyona fena halde muhtaç.
Allah yâr ve yardımcısı olsun Afganistan'ın.