Titriyor sesimiz.
Yanımızdakine bile duyuramıyoruz sesimizi.
Sislerle örülü coğrafyada yazmak hem zorlaşıyor hem
daha bir anlam kazanıyor..
Kuşluk saatlerinde alazlanan, ikindi sularını bereketlendiren,
her vakit bizi sınayan, kendimiz olmaya çağıran
yüce duyguyla yüzleşmeliyiz.
Hemen ve daha sıklıkta yüzleşmeliyiz.
Zaman ne kadar ilerlemiş olursa olsun, içimizin
sur kapılarını her an aralayıp gelecek olana kendimizi hazırlamalıyız.
Sanatın, edebiyatın, kültürün izini sürerek bu hazırlığı yürütebiliriz..
Özgür ortamlar sanatın, edebiyatın boyverdiği, geliştiği en güzel yerlerdir.
Eğer inanıyorsak, samimi olarak isteğimizi ortaya koyabiliyorsak bunu başarabiliriz..
İnanarak, samimiyetle..
Ve çok çalışarak..
