Tarih: 01.08.2019 18:03

Mustafa Miyasoğlu´nun ardından -Bir Tanıklık yazısı-

Facebook Twitter Linked-in

Anadolu ortamında kalındığı dönemlerde, Müslümanların düşünce dünyasına hitap eden, onların ilgi alanına giren birçok düşünce adamına; ya baştan çok popüler, ya hamasi duygularla önplanda olan, tabiri caizse 'asıp, kesen´ ya da ideolojisine bakılmaksızın, belli mahfillerce insanın gözüne, gözüne sokulan bir kimliğe sahip olması söz konusuydu?

Bu türden insanlara, aşina olmamak, o tür insanlar açısından rastlamamak pek olası değildi. Mutlaka hayatınız bir noktasında, siz istemeseniz de onlar, bir yolunu bulur dahil olurlardı. Daha doğrusu, birileri tarafından dahil edilirlerdi.

Bir de bunun yanında, öteden beri düşünce dünyasında kendine bir yer bulmuş, birçok çalışması ve uğraşısına kıyasla mütevazı bir noktada duran insanlar da yok değildi?

Mustafa ağabey, yani Mustafa Miyasoğlu da böyle bir insandı. Kendisiyle yolumuz, doksanlı yıllarda Cağaloğlu´nda, kitap piyasasında çakışmıştı. Biz, okumaya meraklı garip bir "kitap" işçisi olarak o piyasada ?ekmeğimizi kazanırken´ o da Türkiye Gazetesi´nin kültür sayfasında kendine ayrılmış köşesinde, edebiyat ağırlıklı olarak yazılar yazıyordu.

Galiba, o dönem kaleme alınan yazıların, faks (ya da teleks) dışında iletilecek bir aletin olmadığı 'ki o dönem mail/eposta henüz semtimizde uğramamıştı-  dönemdi. Yazı, çizi işi ile uğraşan hemen herkes, yukarıda belirttiğimiz araçları, yoları kullanırlardı?

Mustafa ağabeyde, sanırım o araçları ve yolları kullanıyordu.

İşte bu tür vesilelerle o da, zaman zaman Cağaloğlu´na uğruyor, Türkiye Gazetesi´ni ziyaret ediyordu. Bizde, tanışıklığımızdan dolayı, Mustafa ağabeyle zaman, zaman görüşüyor, tartışıyor, çay kahve içip muhabbet ediyor ve onun derin ?edebi´ düşüncelerinden ve hayatla ilgili oluştura geldiği kanaatlerinden istifade ediyorduk.

Onun şu an markasını unuttuğum, mütevazı bir arabası vardı, yani Düldül´ü. Onunla gazeteye her geldiğinde, eve gitmek istediğinde, evinin bulunduğu E-5 istikamette olan dostları varsa, onları da alır, yol boyunca, birçok konu çerçevesinde  çoğu kez eleştirel, ama ?nitelikli´ konuşmalar, sohbetler olurdu?

Bizde, ağabeyin Düldülüyle birkaç kez, o yol istikametinde onunla birlikte yolculuk etmiş, konuşup tartışmış, eleştirel, ama ?nitelikli´ olmaya çalışmıştık. Ne de olsa muhatabımız hem' sevdiğimiz bir ağabeyimizdi ve hem de kaygısı olan, kaygısı İslam olan bir düşünce ve edebiyat adamıydı?

Dediğimiz gibi, bu niteliklere sahipti, sahip olmamsına rağmen, aynı zamanda da gayet mütevazı idi.

O Türkiye Gazetesi´nde yazdığı için, millici bir noktada değerlendirilebilirdi, ama geriye dönüp baktığımızda, iktidarın/iktidarların nimetinden yararlanmak gibi bir tavır ve tutum içerisinde olmayışı; kendi el emeğinin dışında bir metaya heveslenmemesi vb. onu, kendi nazarımda günümüzde 'maalesef ' az örneği kalmış türden İslamcı olarak vasfedilebilirdi.

Onun İslam´a olan´derin´  inancı ve kimlik haline getirip yanında taşıdığı kaygısı, onu bizim nazarımızda onu İslamcı kılıyordu.

Ki İslamcılık, elbetteti Batılı anlamda değil, ama kendi bağlamında bir ideoloji olduğu kadar, aynı zamanda, İslam´ın, yaşanılan çağlarda, Müslümanların önünü aydınlatan bir dünya görüşü idi ve Miyasoğlu´da o minvalde İslamcı idi?

Kendisiyle bir nitelik içerisinde yaptığımız tartışmalarda, dönemi açısından söylersek, örtülü darbe yılları olması hasebiyle doksanların o kasvetli havasındanı hissediyorduk.

Okunulardan birisi, elbette Kürt sorunu idi. Bir sorundan bahsediliyordu. Haddzatında böyle bir sorun var mydı, yok muydu; şayet varsa, kim ve kimler çıkarmıştı;temel maksat neydi? Bu soun nasıl ve hangi yol ve yönemle çözülebilirdi? Konu üzerinde birçok düşünce üretiliordu. Çoğu da aadra şifa olmayan cinsten...

Konu Kürt sorunu olunca, birçok kişinin,hem kendi konumuna bakmadn ve hem de o dönem devleti yönetme sadedinde bulunan zevatın ideolojik durumuna bakmadan egemen güçten, güçlerden yana tavır almalar da oluyordu.

O bu konuda, hiçbir zaman devletçi bir bakış açısı içerisinde olmamıştı, ama başka bir coğrafyanın insanı ve ona benzer durumlardan dolayı, merhum ağabeyimizde hem o konulara binaen ve hem de kendi kuşağından sayılan, edebiyat ve düşünce dünyasında bulunan ?birçoğu Kürt- insanların, iyi niyetlerine rağmen, Kürt sorununu ya yanlış anladıkları, ya o konuyu anlatmada çeşitli zorluklar çekmeleri, ya da onlara benzer durumlardan dolayı, Kürt sorununu, Miyasoğlu gibi ?değerli´ insanlara aktarmada doğal olarak eksikler oluşmuştu.(ör. Merhum şair ve yazar Abdülvahap Akbaş)

Bizde, Miyasoğlu´nun Kürt sorununa yaklaşımını, onun bilgi kaynağı olmuş bulunan o arkadaşlarının anlattıklarından ve onun da, çeşitli açılardan elde ettiği müktesebat içerisinde değerlendirdiğimizde, bu sorunu asla ve kat´a görmek istemeyen birçok insanla kıyasladığımızda, takdir ediyorduk.

Biz onun Kaybolmuş Günler, Dönemeç  ve Güzel Ölüm adlı eserleri ile birlikte Rüya Çağrısı, Devran Hicret Destanı  Bir Gülü Andıkça adlı şiir kitabı ile birlikte Devlet ve Zihniyet adlı konu ile ilgili deneme kitabını okumaya çalışmıştık. Miyasoğlu, aynı zamanda, kendi eserlerini okumaya çalışan, biz dönemin gençlerine, ister fikir almak, sevmek ve isterse de, birçok Batılı yazar ve düşünce adamının İslam ve hayat karşısında elde ettiği düşüncelere eleştirel yaklaşalım diye birçok eseri de önermişti. Bunlardan birisi, Andre Gide´in Dar Kapı adlı eseri idi. Miyasoğlu ile doksanlarda var olan ilişkimiz bir müddet sonra zaman ve zemin değişikliğinden vb. dolayı giderek azalmıştı. Vefatından önce bir vesile ile telefonda görüşmüştük. Daha sonra ise, hiç görüşemedik..

Sonra hastalanmıştı. Hemen herkesi, ömründe bir kez ziyaret edecek olan ölümle tanışmıştı.

Birçok insan gibi onun da vefat etiğini duyduk. Derin bir üzüntü içerisine girmiş ve hüzünlenmiştik.

Hocamızda günü geldiğinde,vadesi dolduğunda, ölüm meleği onu da ziyaret etmiş ve o da ruhunu Rabbine teslim etmişti.

Bazı konularda farklı düşünüyor olsak da, hem bir düşünce adamı, hem edebiyatçı ve hem de, Türkiye adına çeşitli ülkelerde bulunan dış temsilciliklerde kültür ataşesi olarak görev yapmıştı. Onun bildiğim, ki ondan duyduğum bir kültür ataşeliği görevini, seksenli yıllarda Pakistan´ın başkenti İslamabat´ta yerine getirmişti.

Rabbimiz, her Müslümana olduğu üzere Mustafa Miyasoğlu ağabeyimize de rahmetini esirgemesin. Amin!




Orjinal Habere Git
— HABER SONU —