Mekke’de müslüman olmak ümmet hâli üzere olmak demektir: İbrahim gibi. Çünkü İbrahim peygamber tek başına bir ümmettir. Tek başına olması, yalnız bir kişi olarak yaşayıp mücadele ettiği, arkadaşsız, yoldaşsız kaldığı anlamına gelmez. Tek başına bile ne yaptığını bilen, örgütlü ve bir programa sahip olduğu anlamına gelir. Çünkü “ümmet” kavramı her şeyden önce örgütlülüğü ifade eder. İnsan tek başına bile örgütlü olabilir, bir yol haritasına sahip olabilir. Bu mümkündür. Vahiyle nasiplenmiş kişi zaten böyle olmalıdır.
Mekke’de müslüman olmak İbrahim’in takipçisi olmak demektir. Egemen cahiliyenin[1] karşısında yol haritasını orta yere saçmak, bir özne olarak yine egemenlerin karşısına dikilmek demektir. Egemenin karşısına dikilmek için özne olmak gerekir, yanında durduğun bir hakikatin, üzerine bastığın bir zeminin, kuşandığın bir kimliğin olması demektir. Yoksa madun konuşamaz.[2] Proleter bile olamayan gölgeler, kimliksizler konuşamaz.[3] Mesela hanif diye bilinen o kimseler Mekke’de konuşamamışlardır. Evet, putlardan uzak durmuşlardır ama kimliklerini kodlayan, egemenleri tanımlayan, yollarını haritalandıran işaret taşlarından, manifestodan yoksun kalmışlardır. Özneleşemedikleri, bir manifesto dolayımında örgütlenemedikleri için tek başlarına ya da topluluk halinde ümmet olamamışlardır. Elverir ki Resûlün çağrısı yetişiversin!
Mekke’de müslüman olmak, yeni bir kimlikle yeni bir dünya imlemektir. O dünyada cârî îlâflara karşı başka îlâfları mümkün kılabilme çabasıdır.[4] Çünkü Mekke egemen cahiliyesinin kurup kurumsallaştırdığı îlâf, egemen şirk düzeninin müfsid ekonomik, siyasi ve dinî işleyişini tahkim etmekteydi. O işleyiş efendiden, egemenden, müfsidden yanayken yoksulun, mazlumun, kölenin, tevhidin karşısında konumlanıyordu. Mekke’de müslüman isen cârî îlâfın kuşatmasını yaracak tedbirlere başvurmalısın. Tek bir yol vardır bunun için: Başka bir îlâf tesis etmek. Bu îlâf sen zayıfken kolaylıkla kurulamaz elbette ama o îlâfın, o paktın hayatiyet bulamamasının Mekke egemen cahiliyesinin öncülük ettiği müfsid paktın işleyişini dâim kılacağının farkına varırsın. Egemen zulüm düzenini sarıp kuşatacak, onun hayat damarlarını tahrip edecek yeni, alternatif, devrimci bir îlâf inşası insanlığın ıslah mücadelesinde benzersiz bir çığır açacaktır.
Mekke’de müslüman olmak bugünün dünyasının îlâfına yol göstermek demektir. Küresel kapitalizmin her bir mıntıkanın hiçbir noktasını ihmal etmeden örgütlenme çabasına işaret etmektir. Kapitalistlerin, türlü çeşit müfsidlerin örgütlü dünyası Mekke îlâfının uzantıları, çağcıl mümessilleridir. Son peygamberin, Zülkarneyn’in somutladıkları deneyimler bugünkü haritalandırma çabalarımızın eşsiz yol göstericileridir. Mekke’de müslüman olmak; zalim, müfsid ittifaklara karşı Hicreti müteâkiben ikame olunacak Medîne îlâfını muştulayarak ezilenlerin, direniş adacıklarının arasına gerip döşenecek irtibat ağları, kurulacak dayanışmalar ve çağdaş îlâflar için tez vakit harekete geçmek demektir. Güney Amerika topraksız köylüleriyle Kuzey Amerika’nın yoksullarını, siyahîlerini; Asya’nın, Afrika’nın mültecilerini, cümle fukarasını, Avrupa’nın yiten insanlarını derleyip toparlayacak, bağlantılandıracak ağları küresel ölçekte döşemektir. O ağlara ırmağı, dereyi, göl ve denizleri, börtü böceği, cümle mevcûdâtı dâhil etmektir. Bu îlâfla Mekke müfsid îlâfını hâl-i hazırda boğmaktır.
[1] Seyyid Kutup, Yoldaki İşaretler
[2]Gayatri Chakravorty Spivak, Madun Konuşabilir mi?
[3] Jacgues Ranciére, Siyasalın Kıyısında
[4] Wadah Khanfar, İlk Bahar
Kaynak: Yeni Pencere
