13. 08. 2018 Pazartesi
Bir çeşit rahatlama yöntemi olarak küfretmeyi tercih eder bazıları. Dili küfre yaslı olan kişiler her durumda ve fırsatta küfredecek bir şeyler bulur.
Sosyal içerikli yorumlar yapmayı gereksiz görüp afili bir küfre sığınanların kişilik sorunu var mıdır bunu da düşünmek gerek. Mesela bugünlerde Dolar´dan dolayı Amerika´ya karşı ekonomik, sosyolojik, politik yorum yapanların yanında sosyal medyadaki köşelerinde Amerika´ya küfrederek rahatlayanlar da oldukça önemli bir yoğunlukta.
Küfretmeyi doğal olarak gören bir toplum olduk maalesef. Evde, sokakta, okulda, caddede, kafede rahatlıkla küfürlü konuşanları görüyoruz. Böylelerine tepki göstermeye de gelmiyor. Ağzı bozuk olanın zihni de bozuktur deyip çalıyı dolaşmak en doğrusu.
Sadece erkekler değil küfredenler. Sokakta birbirleriyle yüz kızartıcı küfürler eden kızları da görüyoruz artık. Hiç çekinmeden, çok doğal bir şey yapıyormuş gibi kimseye aldırmadan küfreden kızlarımız acaba ellerindeki en büyük değer olan iffetlerini nerede yitirip de kalabalıklara karıştılar?
Meselenin bir de sinema yönü var. Türk sinemasında eskiden sadece komedi filmlerinde olurdu küfür. O da küfür bile denmeyecek cinsten sözlerdi. Kemal Sunal´ın filmlerindeki küfür denen sözlerle günümüzde çekilen filmlerdeki küfürleri karşılaştırıyorum da Kemal Sunal´ınkiler yunmuş yıkanmış kalıyor bugünkü filmlerdeki küfürlerin yanında.
Filmler televizyonda yayınlanınca sansürlense de sinema gösterimlerinde sansür falan hak getire. Son yıllarda milyonları bulan izleyiciler ile sinemalar dolup taşıyor. Bir bakıyorsunuz, sadece küfürlerin olduğu sahnelerde kahkaha tufanı kopuyor.
Ahlaki bozukluk bir köşeden başlayınca toplumun her tarafını yavaş yavaş sarmaya devam ediyor. Daha sonra öyle bir hâl baş gösteriyor ki küfür doğallık kazanıyor insanların nazarında.
Fark edilmiyor bile küfürlü konuşmalar. Oynarken birbirlerinin annesine küfreden çocuklara ?İnsan hiç annesine küfrettirir mi?? diyorum. ?Anneme mi küfretti benim?? diyor çocuk. Yani o kadar doğal hale gelmiş ki küfürlü konuşmalar kimse ne söylediğinin farkında bile değil.
Oğlumla bir kez maç izlemek için gittiğimiz stadyumda o kadar çok küfür edildi ki maçı neredeyse kulağımızı kapatarak izlemek zorunda kaldık. Küfredenlerin bahaneleri de hazır; ?Buraya stres atmak için geldik.? Stresini küfürle atan bir milletiz ne yazık ki.
Sosyal medya yorumlarında en olur olmaz yerlerde küfürlü yorumlara rastlamak da hastalıklı ruh halinin yansımasından başka bir şey değil. Düşüncesini hem de hiç tanımadığı bir kişiye küfürle aktarma yolunu tercih eden kişiler hakkında elbette iyi şeyler düşünmemiz beklenemez.
Türkçenin engin nimetlerinden yararlanarak ince göndermelerle yapmak varken küfre sığınmak hem kişiliğe hem de dilimize bir hakarettir. Zihni, kalbi, dili temiz nesillere kavuşacağımız günler, bugünkü en büyük dileğim olsun.
