Zeki CEYHAN'IN ANALİZİ...
Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan millete “kendilerini anlatmak” ve de milletin “dertlerini dinlemek” için yeniden sahaya inmiş bulunuyor!
Allah kolaylık versin!
Neredeyse 20 yıldır iktidarda olanlar hâlâ millete “kendilerini anlatamamışlarsa” işleri bir hayli zor demektir.
“Dert dinlemeye” gelince!
Bunu hiç tavsiye etmeyiz!
Zira “dertler” yirmi yıldır neredeyse “yirmiye katlanmış” duruma gelmiş bulunuyor!
Yaklaşık yirmi yıldır iktidar koltuklarında oturanların yirmi yıl sonrasında “kendilerini anlatmak” ya da “dert dinlemek” dışında yapacakları başka işlerin olması gerekmez mi?
Bu yirmi yıl içinde vatandaşlar kendilerini “oldukça yakından” tanımış bulunuyor.
Kanaatimizce vatandaşlarda iktidar partisi mensupları hakkında şöyle bir kanaat oluşmuş vaziyette!
Birbirlerine dostmuş gibi görünen düşman kardeşler!
Böyle bir yargı gelişi güzel yapılmış yakıştırma olmaktan çok gözlemlere dayanan bir yargı olarak karşımızda durmaktadır.
İktidar partisi yıllardır hep aynı görüntüyü vermiyor mu?
Önce hep bir ağızdan, “Beraber yürüdük biz bu yollarda, beraber ıslandık yağan yağmurlarda” diye şarkılar söylüyorlar.
Sonra beraber yürürken kendilerine türlü türlü “ayak oyunları” çekildiğini açıklıyorlar.
Yani bir “çıkar çatışması” yaşanmadığı sürece herkes “birbirine katlanıyor” ya da “birbirinin yüzüne gülüyor” ama işler biraz bozulunca ağızlar açılıp gözler yumuluyor!
Söylenmedik laf bırakılmıyor!
“Bakan yaptıklarımız bize savaş açıyor” diye sitem ediliyor.
Yani dememiz o ki iktidar koltuklarında oturanların kendilerini anlatmalarına hiç gerek yok!
Çünkü millet kendilerini yakinen tanıyor.
Dert dinlemeye gelince de, biriken ve yığılan dertleri dinlemeye siyasi ömürleri yeter mi bilemiyoruz.
Zira her bir vatandaş “bir vur bin ah dinle” noktasına gelmiş durumda!
Evet, yirmi yıl önce de vatandaş dert küpü halindeydi ama şimdi yani yirmi yıl sonra bu dertler daha bir katlandı, daha bir çoğaldı!
Dertler katlandığı ve çözülemediği için de iktidar partisinden ayrılmalar yani kopmalar başladı!
Artık sözleri dinlenilmeyenler, görüşlerine önem verilmeyenler ayrılmaya ve yeni siyasi çatılar altında toplanmaya başladılar. Yani dertler tek başlarına taşıyamayacakları kadar yoğunlaşmış bulunuyor.