Yeni kurulan partileri bir yandan en ağır ifadelerle hedefe koymak, bir yandan küçümsemek ama bir yandan da onların önüne olmadık engelleri çıkararak seslerini kısmaya çalışmak büyük bir çelişkidir. Çelişkiden öte, yapılanlar iktidarın bu partilerin gerçek potansiyeli konusundaki kararsızlığının ve endişesinin ifadesidir. Meseleyi iktidar muhalefet ekseninden çıkarıp genelleştirince de bitmek tükenmek bilmez yasaklar, yargılamalar, saldırılar ve türlü engellemeler; bu çağda asla ama asla yaşamaması gereken garip ve utandırıcı sahnelerdir. Ama uzun süreden beri artık bir iktidar pratiği haline gelen muhalefet sesleri kısmak, konuşturmamak, sözlerini çarpıtmak ve ademe mahkum etmek politikası nedeniyle yaşananların utanç boyutu da umursanmıyor.
Son olarak Gelecek Partisi Genel Başkanı Ahmet Davutoğlu, Şanlıfurfa’da bir yerel kanalda konuşma yaparken hem konuştuğu kanal hem de başka iki kanalın interneti kesildi. Akıl alır mı böyle bir şeyi? Alsın almasın yayınlar kesildi, Davutoğlu susturuldu ve Şanlıurfalı seçmenlerin aklının yanlış mesajlarla karıştırılmasına mani olundu! Mesaj isteyene, politik konuşma dinlemeye merakı olana ve hangi partiye oy vereceğini araştıranlara da iktidar sözcülerinden başka seçenek kalmadı.
Davutoğlu, birkaç hafta önce de Erzurumlular toplantısında Vali ve Belediye Başkanı’nın baskısıyla konuşturulmamıştı. Sadece bu iki olay değil… Hem Gelecek Partisi’nin hem de Deva Partisi’nin hemen her halka açık toplantısı ya konuşma yerleri yasaklanarak ya da türlü bahanelerle engelleniyor. Miting alanları şehrin ücra köşelerine taşınıyor, mitinge katılmak isteyen vatandaşlara türlü eziyetler yapılıyor. Hemen hergün bu partilerin ve elbette bütün muhalefet partilerinin üyesi veya teşkilat görevlisi olmak istediği halde bir şekilde devlet baskısı nedeniyle geri durmak zorunda kalan insanların hikayeleri duyuluyor. Ayıp etmek veya yakışıksız olmak gibi bir kaygı kalmadı. Tersine, bu partileri engellememek ve işlerine çomak sormamak ayıp sayılır hale geldi. Açık ve bariz bir tempoyla ve iştahla Gelecek ve DEVA’yı ve mümkün olan bütün muhalefet partilerini engelleme yarışı yaşanıyor. Demokrasinin demokrasi olmayan hali iktidar eliyle ve gücüyle her şekilde tezahür ettiriliyor. Hem de ne yaratıcı yollarla… Şanlıurfa’da yerel kanalların internetini aynı anda kesmek kimin aklına gelir mesela… Geliyor çünkü muhalefete karşı kanunsuzluğun bir müeyyidesi bulunmuyor. Ankara’dan talimat geldikten sonra gereğini yapmamanın, yapamamanın, bir yol bulamamanın ise müeyyidesi ağır!
Türkiye’nin demokrasiye ihtiyacı her gün biraz daha arterken demokrasiyi ayakta tutmak, demokrasi için çaba göstermek ve siyaset yapmanın zorlaşması bu ülkenin ayıbıdır. Uzak geçmişte siyasi partilere çıkarılan engeller, liderlerine ve üyelerine yönelen baskılar ve genel olarak çok partililiği zayıflatmak için yapılanların hikayeleriyle yaşayan bir ülkede hala aynı yanlışların tekrar edilmesi bir trajedidir. Türkiye’nin trajik vakalar listesi bununla sınırlı değildir ama listenin başında elbette siyasetin susturulması gelmektedir.
Tablo böyle olsa da kesinlikle umutsuz değildir…
Son derece ağır şartlarda siyaset yapmaya niyetlenen, baskılara rağmen geri adım atmayan ve her baskıya karşı bir yol bulmayı başaran muhalefet partilerinin enerjisi demokrasi için çıkış yolunun varlığına işarettir. Bir demokrasinin aynı sıkıntıları hem tek parti döneminde hem çok parti döneminde tekrar tekrar yaşaması talihsizlik olsa da baskılar karşısında yılmayan siyasi kadroların varlığı ülke için talih sayılmalıdır.