Allah’a hamdetmek, Allah’a şükretmek ayrı bir konu, yöneticileri eleştirmek, uyarmak, yerine göre onlardan şikâyetçi olmak ayrı bir konudur.
Birilerinden gördüğümüz iyilikler varsa onlara da teşekkür etmek, nankörlük etmemek de daha ayrı bir konudur.
Müslüman, bütün bunları birbirine karıştırmayan, her pozisyondaki yükümlülüğünü bilen, sözünü ona göre söyleyen kimsedir.
Fakat birileri bizim her daim Allah’a hamdeden şükreden birileri olduğumuz için adeta çıldırıyorlar. Bizi kölelikle itham ediyorlar, zulme ve zalime ses çıkarmadığımızı yazıp çiziyorlar, “eğer şöyle bir günde de baş kaldırılmayacaksa daha ne zaman olacak” diye bir avuntu içine giriyorlar.
Bu zavallı mahlûklar özellikle Rabbimize karşı isyan etmemizi, O’nun dininin, özellikle Siyasal İslam’ın kurtuluş ümidi olmadığını ilan etmemizi istiyorlar.
Şunu iyi biliniz ki bizim Rabbimize şükretmeyeceğimiz hiç bir anımız, hiç bir pozisyonumuz yoktur. Aklınıza gelebilecek istisnasız bütün durumlar bizim için Allah’a şükredilmesi gereken durumlardır.
Biz Rabbimize döviz kurlarına bakarak şükrümüze ayar vermeyiz, bizim Rabbimize olan hamdimiz enflasyon rakamlarına ayarlı değildir. Çarşı ve pazarlar bu anlamda bizim Rabbimizin karsısındaki duruşumuzu hiç mi hiç ırgalamaz.
Biliyoruz, sizin için istisnasız bütün durumlar da nankörlük edilmesi gereken durumlardır. Sizin Allah’tan memnun olduğunuz hiç bir ana şahitlik etmedik, bir defacık olsun Allah’a hamdettiğinizi duymadık.
Sanki sizi yoktan var eden, en güzel bir şekilde yaratan Allah değil de başka tanrılar, başka putlar.
Durum böyle olunca birilerinin iyiliğine teşekkür etmenizi beklemek beyhudedir.
Bu yazımı şu anda şehirlerarası bir yolculukta otobüste yazıyorum. Öylesine mükemmel bir yol ki otobüs yağ gibi akıyor. Dikkatimi çektiği için defalarca dua ettim, teşekkür ettim bu yolları yapanlara.
Fakat dünkü yazımda da belirttiğim gibi bu yolları gösterişli konvoylarla tıkayanlara da söyleyeceğimizi söylüyoruz.
Bu arada şükür ve hamd düşmanlarına da ufak bir tavsiyemiz olsun, bizler yeri geldikçe Müslümanca birbirlerimizi uyarırken buradan bize bir ekmek çıkacak diye boşuna beklemeyin.
