Uzun süredir medya ve siyaset dünyasında “FETÖ’nün siyasi ayağı” tartışması yaşanıyor!
Ana muhalefet partisi CHP iktidardaki AKP’yi FETÖ’nün siyasi ayağı olmakla suçlarken, AKP’liler de FETÖ’nün siyasi ayağını CHP’nin oluşturduğunu iddia ediyor.
Tarafların iddialarına bakıldığı zaman kendilerini haklı çıkaracak gerekçeler ileri sürdükleri görülüyor.
Yani her iki taraf da iddialarında haklı gözüküyorlar.
Bu durumda “FETÖ’nün siyasi ayağı” tartışması yerine “FETÖ’nün siyasi ayaklarının” tartışılmasının daha doğru ve daha sağlıklı olacağını düşünüyoruz.
Görülen o ki adına FETÖ denilen yapılanma yalnızca tek ayak üzerine oturtulmuş bir yapılanma değil!
“Her ihtimale karşı” denilip birden çok ayak üzerinde güçlü bir yapılanmaya(!) gidildiği aşikâr!
FETÖ yapılanmasının herkese kucak açarken uzak durmayı tercih ettiği tek siyasi hareketin Milli Görüş olduğu hemen dikkat çekiyor.
Sanırız bu yapılanmanın sosyolojik incelemesini yapanlar tek ayak aramak yerine birden fazla ayak arayacak olurlarsa daha sağlıklı bir sonuç elde edebileceklerdir.
Ana muhalefet partisi CHP’nin ortaya attığı iddialara bakıldığı zaman FETÖ’nün iktidar partisi içinde oldukça ciddi bir biçimde yapılandığı görülüyor.
Gerek milletvekili olarak, gerekse il ve ilçe bazında yönetimde görev alarak iktidar partisi içine çöreklendikleri dikkat çekiyor.
Aynı şekilde iktidar partisi AKP’nin ana muhalefet partisi CHP hakkında ileri sürdüğü iddialar da yabana atılacak gibi değil.
FETÖ yapılanması ana muhalefet partisi CHP’yi de kendisi için ana kucağı haline getirme yolunda bir hayli mesafe almış!
Hâl böyle olunca FETÖ’nün siyasi ayağı tartışmasından çok FETÖ’nün siyasi ayaklarını tartışmanın daha doğru olacağını düşünmekten kendimizi alamıyoruz.
Evet, iktidarı ve ana muhalefeti böylesine saran bir FETÖ yayılmasından kendisini koruyabilen tek siyasi yapılanmanın Milli Görüş olduğu bir kez daha net bir şekilde ortaya çıkıyor.
FETÖ yapılanması iktidarı, ana muhalefeti hatta yavru muhalefeti sarıp sarmalarken Milli Görüş’ün bu tehlikeden uzak kalması sıradan bir tesadüf olabilir mi? Kuşkusuz Milli Görüş tehlikeyi önceden sezmiş ve olabildiğince uzak durmuş.
