Dünyanın en kuzeyinde bulunan Rusya´nın Norilsk şehrindeki Müslüman diasporası, kent nüfusunun neredeyse dörtte birini oluşturmaktadır. Rusya´nın en kuzeyindeki cami de burada bulunuyor - parlak yeşil minaresi, uzun bir gölün zemininde, hatta kutup gecelerinde bile göze çarpan Nurd Kamal. Onun imamı Radik Ayupovich Bakiyev önce yerel bir nikel tesisinde çalıştı, sonra yavaş yavaş İslam´a hizmet etmeye yöneldi. Lenta.ru ona bunun nasıl olduğunu ve kutup kentindeki yaşamın zorluklarını sordu.
Allah´a nasıl yaklaştınız?
İnsanlar Allah´a farklı şekillerde geliyor. Küçük yaşlardan itibaren bu yönde büyüdüm. Sovyet döneminde, büyükannem ve büyükbabam, içimdeki Allah´a olan inancımı arttırdı, bize kanunları, mülkiyeti gözetmeyi öğretti - en azından bazılarını. Köyde büyüdüm, nesiller arasındaki bağlantıyı kaybetmedik her zaman devam etti. Daha sonra orduda görev yaptım, daha sonra "anakarada" biraz çalıştım ve 1986´da buraya geldim.
Burada mı doğdun?
Hayır, Başkiya´daki Fedorovsky bölgesinde, Akbulatovo köyünde doğdum. Ailemiz büyüktü. Annem, babam ve dört erkek kardeştik. 1986´da Kayerkan´ta çalışmaya başladım, o zamanlar orası ayrı bir şehirdi, Norilsk´in ilçesi değildi. 1998 yılında burada bir cami açıldı. Ve o zamandan beri sessizce bu yöne doğru yönelmeye başladım, çünkü insanın manevi yiyeceklere ihtiyacı var.
Aşamalı bir süreç miydi ya da bir gün burada imam olarak görev yapmanız gerektiğini mi fark ettiniz?
O sırada, bazı ilk beceriler kazanmaya çalıştım - namaz, dini kurallar, izin verilenler, yasak olanlar. Öyle oldu ki, köyümde cami açıldı ve bir üniversitenin rektörü olan bir adam geldi. Bana tavsiyede bulundu, "hadi hareket edelim" dedi.. Sonra Talnak´ta ustabaşı olarak çalıştım, ama asla camiyi ihmal etmedim.
2008´de buradan ayrıldık, çalışmalarımı tamamladım ve karar verdim: Emekli olacağım ve bu [manevi] yönde çalışacağım. O zamandan itibaren, En Yüce Rab´bin yolundayım. 2009´da Norilsk´e geri döndüm, bir buçuk yıl çalıştım, bacağımı kırdım, bir kişiyi [iş pozisyonuma getirdim] ama uzun sürmedi. Sonra birkaç aylığına ayrıldım, bir tane daha getirdim ve altı ay sonra kaçtı. 2014 yılından beri buradayım.
Yani, 2014 yılında mı imam oldunuz?
2009´dan bu yana, sekiz aylık bir mola ile. Bu terim Kuzey için yeterli. Burada imam olarak çalışmak için açıkça söyleyeyim, bu şehir sevilmeli. Eğer bu şehri sevmiyorsan, burada duramazsın. Evet, zorluklar var. Onları kendim yaşadım. Çok uluslu, çok dinli bir şehir. Bir aile gibi yaşıyoruz, ayrılık yok. Burada yaşıyorum, herkes beni tanıyor ve şehirde bir bütünlük var. Hepimiz [Müslümanlar] birbirimizle ve Ortodoks kardeşlerimizle iletişim içindeyiz. Rab´bin bizi yönlendirdiği bu küçük Dünya´da yaşıyoruz.