ABD´de düzenlenen NATO dışişleri bakanları toplantısının üzerinden 10 gün geçti. Bu toplantıda bizzat NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg tarafından (kimi medya mecralarında iddia edildiğinin aksine) Türkiye´nin Rusya´dan S-400 füze savunma sistemi almasının ittifakın gündem maddesi olmadığının ifade edilmesine rağmen, Türkiye´nin hem bu füze sistemini hem de ABD´den F-35 savaş uçağını alma iradesine yönelik yıpratma maksatlı propaganda eylemleri sürüyor.
Beyaz Saray´daki Ulusal Güvenlik ekibi içinde konuşlanmış Evanjelik-Neocon korosuyla işbirliği içindeki Türkiye karşıtı lobilerin beslediği senatörler de gündeme getirdikleri Türkiye aleyhtarı tasarılarla, S-400 füzelerine ve F-35 uçaklarına dair polemikte, meselenin NATO´nun güvenliği olmadığını açıkça ortaya koyuyorlar. Türkiye´nin Fetullahçı Terör Örgütü ile mücadelesini akamete uğratmayı ya da Doğu Akdeniz´deki enerji kaynaklarını yağmalamayı hedefleyen dörtlü koalisyona güvenlik garantisi sunmayı amaçlayan bu tasarılar, mantığı anlaşılması mümkün olmayan bir nedensellik bağıyla, Türkiye´ye F-35 uçaklarının satılmaması ya da Türkiye´nin Rusya´dan S-400 savunma sistemi aldığı için yaptırımlara maruz kalması gerektiğine bağlanıyor. Amerikan siyasetinin her iki kanadındaki bazı senatörler sistematik biçimde, Türkiye ile ABD arasında yaşanan her anlaşmazlıkta S-400 F-35 ilişkisini, Ankara üzerinde kurulmak istenen baskının mihenk taşı haline getirdi. ABD dışında hiçbir NATO üyesi ülke, Türkiye´nin bu silah alımlarına dair bir rahatsızlık beyan etmiyor olmasına rağmen, Türkiye´de kerameti kendisinden menkul kimi sosyal medya kanaat önderleri ABD´deki bu Evanjelik-Neocon korosunun söylem ve referanslarına ısrarla eşlik ediyor.
Çin Halk Cumhuriyeti´ne ticaret savaşı açan ABD, enerji sektörünü abluka altına alarak İran´ı, savunma sanayinin uluslararası pazardaki payını daraltarak ise Rusya´yı jeopolitik düzlemde geriletmeye çalışıyor. Tam bu noktada, ABD silah sanayinin bugün için en gelişmiş teknolojileri temsil eden ürünü olan F-35 savaş uçakları, yalnızca konvansiyonel savaş alanının değil, ticaret savaşının da en etkili silahı haline geldi.
F-35 savaş uçakları bir silah olmanın ötesinde, bugün Trump´ın ?Amerika´yı yeniden büyük yapma? iddiasının en önemli halkalarını oluşturan istihdamı ve refahı artırma hedeflerini temin edecek stratejik bir ürün. Üretici firma Lockheed Martin´in yalnızca proje ortağı 13 ülkeye satmayı planladığı, çoğunluğu A tipi F-35 uçaklarının sayısı 4 bin 500. En ucuz model olan F-35A tipi savaş uçağının birim fiyatının 89 milyon dolar olduğunu göz önüne alınırsa, Amerikan savunma sanayiinin, Amerikan ekonomisinin ve Trump´ın 2020 başkanlık seçimi için bu projeden beklentilerinin boyutu da daha iyi kavranabilir. Bu noktada, geçirdiği kazalar nedeniyle üretimi azaltılan Boeing 737 Max 8 uçaklarının birim fiyatının 2018 yılında 117 milyon dolar olduğunu da belirtelim. Boeing´in Airbus karşısındaki pazar kaybından duyduğu öfkeyle Trump geçen hafta Avrupa Birliği´ne 11 milyar dolar ek vergiyi yükledi.