12. 09. 2018 Çarşamba
Sait ALİOĞLU
"Asmayıp da besleyecek miydik?"
Darbelerin mantığı...
Darbecilik yüzünü, yüzlerce yıldır, çeşitli gerekçelerle gösteren bir öze sahipti. Hak-batıl mücadelesi içerisinde temellenen; "hakkın ve batılın, iyilerle kötülerin; doğruyla yanlışın; hürriyetle esaretin mücadelesi" çoğu kez karşımıza darbe, darbecilik ve darbeler olarak çıkıyordu.
Bir kişi hak-batıl mücadelesi saflarında, hak tarafında bulunuyorsa eğer, şartlar ne olursa olsun, hatta ´ne´ neyi gerektirirse gerektirsin, bir Müslüman darbeci olamazdı ve darbeleri de savunamazdı...
Zira toplumsal işleyişte bir eksiklik vardıysa; bunun yolu peygamberî yol, yöntem ve bu yolun hak içeren metodları vardı; ihya ve tecdid, bütünü esas alıp parçaları birleştirip bütünü yakalamak, manzarayı netleştirmek, hak ve adalet içre olmak ve o minvalde yaşamaya çalışmak vb...
Osmanlı´nın son döneminde, modern batı mantalitesinin, mantığının, İslam´a rağmen, çoğu kezde İslam´a karşı ´Batınî´ anlayışın bir izdüşümü olan ´müşrik´ doğu muhayyilesinde külliyetli bir şekilde yer etmiş bulunan darbecilik, sistematik olarak kendine İttihad ve Terakki´yle yol bulmuş, onunla müsemma olmuştu.
İttihad ve Terakki Cephesi´nden bu kirli mirası devralan Kemalist dönemde de, haleflerine nazaran daha özgürlükçü -tabir yerimdeyse liberal- 1.Meclis´in zor kullanılarak kapatılmasına koşut olarak, altmış darbesi gerçekleşmişti.
Sistemin kendisine payanda ve bağlı bir sınıf oluşturma düşüncesine bağlı olarak, yapılan bu darbenin kazananlarından sayılan solun, askeri hiyerarşi içerisinde, 9 Mart 1971 tarihinde bir kalkışımda bulunan Madanoğlu cuntasına bir cevap niteliğinde, olaydan üç gün sonra, ´esas oğlanın´ verdiği karşılığı ve adına 71 muhtırası denilen karşı darbeyi de darbe mantığı içerisinde değerlendirebilirdik...
Ondan sonra ve aynı zamanda, onlarla birlikte bu ülkede, hemen hepsi de ´Madde in USA´ ambalajlı olduğu bilinen birçok darbe gerçekleşmişti.
Bu darbeler her ne kadar, küresel güçler tarafından yapıldıysa da, bu darbelerden faydalanan ve hatta bu darbeler sonucu oluşan birçok sosyal, siyasal, kültürel ve hatta ´dinî sınıflar´ oluşturulmuştu.
Altmış darbesi solculara kapı aralamış, 28 Şubat Kemalistlere yaramakla birlikte, yine solun bir kısmına da fayda temin etmişti.
Unutmayın, bir zamanların bazı velut ve aynı zamanda da aydınlıkçı sol gazetecilerin, 28 Şubatçılara, ?delil olur ise´ düşüncesine bağlı olarak birçok yalan yanlış bilgileri sunduklarını da...
Şükür ki, o günlerde daha sosyal medya bir fenomen ve delil toplama aleti, aracı haline gelmemişti!
Ak Parti sürecinde, etkisi hayli geniş olduğunun yanında, değişen dil, söylem, mantık ve farklı şekillerde oluşan bilinçten dolayı, belki de yapıldığına sahipleri tarafından ´nedamet´ getirilen darbelerde olmuştu.
***
Eylül ayı içerisinde olduğumuzdan ötürü, 12 Eylül askeri faşist darbesini unutmayacaktık elbette...
Nihayet, o değişen dil, söylem, mantık ve farklı şekillerde oluşan bilinçten hareketle, modern Türkiye tarihinde, bir darbe ve onu yapanlar adaletin huzuruna çıkarılmışlardı? Böyle bir girişim, bazı açılardan eksikte olsa, gelecek açısından umut vericiydi bir bakıma...
Darbe dönemi kapandı, kapanmıştır derken, birde, aslında onu ortaya çıkarıp büyüten gücü ve güçleri görmeden, gelişimine ne yazık ki toplum olarak katkı sunduğumuz FETÖ´nün 15 Temmuz darbe girişimini de, ayı darbe sislileri içerisinde okuyabilirdik.
O konuda, toplum üzerinden bir yük atmış oldu. Ama o darbeyi en başta kendinse yönelik olarak düşünen, hatta gören mevcut iktidarın, FETÖ belasından kurtulurken kırıp döktüklerini de hesaba katmalıydık. Ki bu konuda ne yazık ki ?çok kişiye göre mevzide olsa´ gri bir tablo oluşmuştu.
İnşaallah darbe dönemleri bitmiştir diyelim, ama yine de teyakkuzda olalım; salt devlet açısından değil elbette; sistemden bağımsız bir toplum olma kaygısıyla darbeci zihniyet üreten zeminlerden uzak duralım?
Bu gün 12 Eylül? Darbenin üzerinden tam koca bir 38 yıl geçti. Haberi olmayan kaldı mı?
