Yazarımız Ziya Gündüz Aktivist Yazar Aslı Çam ile çalışmaları hakkında konuştu...
Röportaj: Ziya Gündüz
Hocam, öncelikle sizi tanıyabilir miyiz?
1982 Sakarya doğumluyum. Sakarya da yaşıyorum. Boşnak göçmeniyim. Bir çocuk annesiyim.
Sivil toplum kuruluşlarında gönüllü ve koordineli çalışıyorum. Bireysel olarak yardım kampanyaları düzenliyor ya da destek oluyorum. Lise mezunuyum, üniversiteye hazırlanıyorum. Gazeteci, muhabir ve aktivistim. Ayrıca iyi bir engelli dostu olarak kendi tanımlıyorum.
Ne kadar zamandır yardım işleriyle uğraşıyorsunuz?
10 yıldır birçok STK ya destek oluyorum, kimi zaman koordineli çalışıyorum. Yardım kampanyaları düzenliyor ya da kampanyalara destek oluyorum. Kampanyaların ulusal basında, yerel basında ve sosyal platformlarda duyulmasını sağlıyorum.
Örnek verebilir misiniz?
Bir kaç örnek vermem gerekirse; Rukiye Türeyen vücudunun %98 ini kullanamıyor tek parmağı ile kitap yazmış özel birey. Hayali annesine ev almaktı, haberini yaptık şehre ülkeye duyurduk. Kitap satışından elde edilen gelirle ev aldı. Rukiyeciğimin hayaline kavuşmuş olması beni çok mutlu etmişti.
Birde yine çok çaba sarf ettiğim Yusuf bebek var onunda haberlerini yaptık duyurduk. Fosfor metabolizma bozukluğu nedeniyle kullanması gereken ilaç 400 bin liraydı ilacı alabilmek için iki kez kampanya düzenledik. Toplam 800 bin lira olan ilaç ücretini topladık. Yusuf artık neredeyse tam olarak iyileşti. Ve o hastalığı tedavi eden ilaç artık SGK kapsamına girdi. Diğer çocuklar ilaca daha kolay ulaşabilecek şükürler olsun. Onca çabaya değdi mutlu oldum.
SMA hastası Eymen var, Ecrin var, Mustafa var. Bir rehabilitasyon merkezinin desteği ile 29 yıl sonra protez takılıp ilk kez hayata adım atan Gülseren var. Adını sayamadığım bir sürü çocuk ve özel birey var.
Gerçekten çok uzun bir liste oluşmuş.
Kısaca özetlemem gerekirse hasta çocukların tedavileri, özel bireylerin sorunları, tekerlekli sandalye, hasta yatağı, ev tamiratları, erzak, iş, rapor düzenlemeleri. Kimini derneklere kurumlara ve hayırseverlere iletiyorum onlarda bana iletiyor çözüm buluyoruz. Bu şekilde ilerliyorum.
Tabi büyük kampanyaları tek başıma yapmıyorum Sakarya halkı bu konularda duyarlıdır. Neredeyse herkes maddi manevi bir şekilde destek oluyor. Ben işin iletme ve kamuoyu oluşturma destek toplama kısmını yapıyorum. Gerisi kendiliğinden geliyor. İnsan iyi bir yola çıktı mı Allah yardım ediyor.
Bir anneyi bir özel bireyi ya da benden yardım destek isteyen birinin mutlu olması, Allah razı olsun demesi yetiyor. Gece gündüz uykusuz kalıyorum, bazen zorlanıyorum, ama asla pes etmiyorum.
Çünkü bana güvenen insanları yarı yolda bırakmak istemiyorum. Ve iyilik yolunda bana destek olan büyük bir kitle var. Biz senin her zaman yanındayız diyen insanlar var, sakın pes etme dediler etmiyorum. En çok da özel birey kardeşlerim ve ailelerinin desteği arayıp sorması Aslı abla nasılsın bizim yapabileceğimiz bir şey var mı diye sormaları mutlu ediyor. Çünkü onların sevgisi gerçek, saf ve tertemiz onlara sevgiyle yaklaşanı hissediyorlar.
İşin açıkçası bende onları çokça seviyorum.
Sakarya’da ki Eymen bebek ile de ilgileniyorsunuz son durum nedir?
Eymen bebek konusu beni gerçekten üzen ve zorlayan bir durum.
SMA hastası çocukların ve Eymen’ in kampanyası durduruldu yasaklandı.
Hastalığın ilerlemesini önleyen “Spinraza” isimli ilacın kullanımı için kriterleri var. Eymen, bu kriterleri geçemedi itiraz edildi sonuç bekleniyor. O ilacı kullanmadığı her gün kas kaybına uğruyor. Tedaviyi sağlayacak “Zolgensma” isimli ilaç ise 2 milyon dolar. Birçok hasta çocuk bu ilacı kullanarak sağlığına kavuştu örnekleri var. Tam sesimizi duyurmaya başlamıştık ki maalesef kampanyalar durduruldu.
Kahroldum kahrolduk diyebilirim. Sağlık bakanlığı SMA hastalarının tedavilerinin yapılacağı açıklamasında bulundu fakat ciddi bir hastalık umarım acil çözüm bulunur.
Çocuklar yavaş yavaş eriyor, annelerde onlarla birlikte acı çekiyor. 5 makine ile bir odada hayat sürüyorlar. Eymen ve tüm çocuklara acil şifalar diliyor ve dua ediyorum.
Elimden geleni hatta fazlasını yaptım şartları zorladım ulaşmadığım kimse kalmadı fakat yetmiyor. Keşke elimden daha fazlası gelse ama maalesef gelmiyor.
Allah, kimseyi evladıyla sınamasın.
Size göre insanlara yardım etmek iyilikte bulunmak ne demektir?
Öncelikle bu soruyu sorduğunuz için size çok teşekkür ediyorum. Bence bir insanın gerçekten desteğe ve yardıma ihtiyacı olması yeterli.
Ne yardım edecek hayırseverin ne de yardıma ihtiyacı olan kişinin dini dili, ırkı, etnik kökeni. Türk Kürt, Alevi, Sünni olması ya da siyasi görüşü beni ilgilendirmiyor açıkçası. Kimseyi de ilgilendirmesin lütfen! Bu konuda net çizgilerim var, insan ayrımı yapmak insanlığa ve prensiplerime aykırı.
Ayrıca son zamanlarda insanlar ya da bazı STK lar yaptıkları en küçük yardımı dahi paylaşıp göze sokuyorlar. Çocukları teşhir edip rencide ediyorlar. Bundan gerçekten rahatsız oluyorum ve üzülüyorum! Bir elin verdiğini diğeri görüyorsa o yardımın amacı değişmiştir, reklam içindir.
Büyük kamuoyuna mal olmuş, haber niteliği taşıyan kampanyalarda zorunlu olmasa şahsen çocukların yüzünü göstermek istemem. Allah görüyor biliyor derim her zaman.
Çok yoğun mesai harcıyorsunuz güzel işler için bu enerjiyi nereden alıyorsunuz?
Evet, hep yoğunum sürekli çalışıyorum.
GSB Kredi yurtlar kurumunda güvenlik görevlisiyim, işim dışındaki zamanlarda 3-4 saat uykuyla yaşıyorum. Aklıma bir şeyi takınca o problemi çözene kadar uğraşıyorum çaba sarf ediyorum. Çözemediğim bir sorun ya da başaramadığım bir iş olmadı bugüne kadar durdurulan son kampanya hariç o da genel bir durum Allah’tan umut kesilmez yine de.
Başarmak için çok çalıştım her zaman.
“Aşk ile koşan yorulmaz” demiş Neşet Ertaş benimki de öyle işte.
Bu çalışmaları yaparken genel hedefiniz nedir?
Bir insanın hayatına dokunmak mutlu etmek ve yüzündeki gülümsemeye sebep olmaktır.
Bir insanın sizi duasına katması Allah razı olsun demesi bunlar tarif edilemeyecek güzellikte duygular.
Manevi olarak çok huzurlu ve mutlu kılıyor insanı.
Babamın “”iyilik yap denize at, balık bilmezse halik bilir” sözünü hiç aklımdan çıkarmam mesela. Babamın izinden gidiyorum diyebilirim aslında.
“İyilik bulaşıcıdır” derler ya gerçekten de öyle; İyilik yaparak insanlara örnek oluyorsunuz, bur zaman sonra çevrenizde iyileşiyor. Herkes birilerine yardım etmeye başlıyor. En kötü olarak bilinen insanı bile iyilik yaparken gördüm.
Herkesin vicdanı vardır önemli olan o vicdana dokunmaktır.
Bence herkesin içinde bir iyi ve bir kötü insan vardır.
Röportaj yaptığım şahsiyetlere klasik bir soru soruyorum. Onu size de sormak istiyorum. Kitap okumaya dair neler söylemek istersiniz?
Kitaplar her zaman en iyi dostlarım olmuştur...
Kur’an-ı Kerim, Nutuk, Mesnevi dahil 1300 küsur kitap okudum, okuduğum kitapların yararlı yerlerini hayatıma empoze etmeye çalıştım. Mustafa Kemal Atatürk, Fatih Sultan Mehmet, Aliya İzzet Begoviç, binlerce kitap okuyarak muhteşem stratejik kabiliyete sahip olmuş liderlerdi.
Gençlere onları örnek almalarını ve bol bol okumalarını tavsiye ediyorum.
Naçizane yaşadığım ya da tanıklık ettiğim olaylar ile ilgili, içinde hayata dair küçük notların olduğu bir kitap yazıyorum. Az kaldı bittiğinde sizlerle paylaşmak için sabırsızlanıyorum.
Toparlayacak olursak, son olarak neler söylemek istersiniz?
Allah rızasını kazanmak için çıktığım bu uzun iyilik yolunda; Annelerin, çocukların, özel bireylerin yüzlerini güldürmemde bana destek olan tüm güzel yürekli insanlara bu vesile ile çok teşekkür ederim.
En büyük engel sevgisizliktir.
Kalbinizden iyiliği ve sevgiyi eksik etmeyin.
Aslı hanım, bize zaman ayırdığınız için size çok teşekkür ediyorum.
Bende çalışmalarınızda size başarılar diliyorum.
