Hayat bu, kim bilir nerelerdeydi şimdi, yaşam kavgasına kim bilir nerede devam ediyordu. Şimdi karşısına çıksa tanır mıydı, mümkün değil, tanıyamazdı. Keza Türkçe öğretmeni babasını dab tanıyamazdı bunca yıldan sonra. Edebiyat aracılığıyla buna benzer birkaç kız arkadaşı daha oldu Erdem'in. Kimine çok tutuldu, kimiyle gününü gün etti, böylece geçti ergenlik dönemi…
Erdem o yıllardan kalma bir alışkanlıkla, edebiyata olan tutkusu ve yeteneğiyle yazın hayatında hedef büyüttü. Bu yaşlarda herkes şiir
yazardı ve herkesin şairane bir tarafı, kime sorulsa mutlaka üç beş şiir yazmışlığı vardı. Ama bir öykü, bir roman kaç kişi yazardı acaba? Neredeyse hiç yoktu Erdem'in yaşadığı ilçede ve yörede. Bu işe o kadar büyük bir hevesle başladı ki, yazdı, olmadı sildi, bir daha yazdı, yine olmadı, yine sildi. "İşte şimdi yazdıklarım romana benzedi" deyinceye kadar yazdı ve ilk romanını iki ay önce bitirdi.
Şimdi ikincisiyle uğraşıyor.
