Dünya haklı olarak COVİD-19 pandemisine odaklanırken, gezegen hala ısınıyor. Bu yaz Antarktika hava durumu, bu zamana kadar gözlemlenen kayıtlarda görülmemiş bir durumdu.
Küresel Değişim Biyolojisinde bugün yayınlanan araştırmamız, Antarktika’daki son sıcak dalgayı anlatıyor. Sıcak hava dalgası, Antarktika Yarımadası’nın doğusundan itibaren ilkbaharın sonlarından başlayarak, önümüzdeki dört ay boyunca tüm kıtayı çevreledi.
Ekibimizden bazıları yaz mevsimini Antarktika’da bu sıcaklıkları ve doğal sistemler üzerindeki etkisini gözlemleyerek geçirdi ve ilk elden sıcak dalgasına tanık oldu.
Antarktika, Güney Okyanusu tarafından izole edilebilir, ancak bu sıcak hava dalgasının dünya çapında etkileri vardır. Okyanus ısısını, gezegenin etrafına aktaran sabit bir derin okyanus dolaşım sistemi olan termohalin döngüsünü kullanıyor ve eriyen buz tabakası küresel deniz seviyesinin yükselmesine katkıda bulunuyor.
Antarktika, yaşam koşullarının temel, olağanüstü akıbetini temsil eder. Başka bir yerde görmeyi bekleyebileceğimiz değişim kalıplarını gösteren bir ‘Madende Kanarya ‘ olarak görülebilir.
Antarktika Eşi Görülmemiş Bir Yaz Sıcak Hava Dalgası Yaşadı
Antarktika’nın çoğu buzla kaplıdır, ancak ağırlıklı olarak kıyıda küçük buzsuz vahalar vardır. Kıtanın yüzde 0.44’ünü oluşturan bu eşsiz alanlar, penguenler ve diğer deniz kuşları, yosunlar, likenler, göller, göletler ve ilgili omurgasızlar için önemli biyolojik çeşitlilik sıcaklık noktalarıdır.
Bu yaz, Windmill Adaları vahasında bulunan Casey Araştırma İstasyonu, ilk kaydedilen ısı dalgasını yaşadı. Üç gün boyunca minimum sıcaklıklar sıfırı aştı ve günlük sıcaklık, maksimum 7.5°C’ nin (45.5 °F) üzerindeydi.
24 Ocak’ta en yüksek maksimum 9.2°C (48.6°F) kaydedildi, bu rakam Casey’nin 30 yıllık ortalamasının neredeyse 7 ° C üzerinde.
Bu hava olayı sırasında sıcak, nemli havanın gelmesi, Vestfold Hills’in normalde soğuk, buzsuz olan çölünde Davis Araştırma İstasyonuna yağmur getirdi. Sıcak koşullar, yerel buzullarda geniş erime suyu havuzlarını ve yüzey akışlarını tetikledi.
Bu yağmur suları, eriyen kar küreleriyle birlikte, yüksek akan nehirlere ve sel göllerine karıştı. Şubat ayına kadar ısıların çoğu, kıtanın en kuzeyindeki Antarktika Yarımadası’nda yoğunlaştı.
Üç gün sonra, Yarımada’nın doğusundaki Seymour Adası’ndaki Brezilya’nın Marambio istasyonunda sıcaklık, 20.75 ° C (69.35 ° F) rapor edildiğinde bunu göz ardı ettiler.
Küresel iklim değişikliğinden kaynaklanan ısınma hızı, Doğu Antarktika’da Batı Antarktika ve Antarktika Yarımadası’na kıyasla genellikle daha yavaş artmıştır. Bu kısmen, 1970’lerin sonlarından bu yana Antarktika’da ilkbaharda meydana gelen ozon deliğinden kaynaklanmaktadır.
Delik, Güney Okyanusu boyunca jet akışı rüzgarlarını güçlendirme eğilimindedir ve yaz aylarında Güney’de dairesel şeklinde genel olarak daha ‘olumlu’ bir durum sağlar.