´Nuri Pakdil, bir kış gecesi, evinde, çalışma masanın üzerinde derdest edilmiş bir şiir dosyası ile uğraşırken kapısının zili çalar. Her zaman olduğu gibi kravatlı ve düzgün kıyafetleri içinde, kapıya doğru yönelir, kim olduğunu bilmediği kişiyi karşılamak üzere kapıyı açar. Karşısında Alaeddin Özdenören. Muhabbetle kucaklaşırlar. "Seni Allah yolladı" der Nuri Pakdil, "Ben de şiirlerini bir araya getirmiş düşünüyordum. Gel hele gel. Kitabın çıkacak. Adını bile koydum. Güneş Donanması." Alaeddin Özdenören´in içinden bir sevinç çığlığı yükselir. İçeriye geçerler. Yanında Selda´nın bir plağını da getirmiştir. Gecenin bir yarısına kadar bir yandan konuşurlar, bir yandan da Selda´nın yumuşak ve etkileyici sesinden müzik dinlerler:
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldayım
Gidiyorum gündüz gece.
Sabaha kadar konuşurlar. Sabah ezanına yakın bir vakitte "Hadi, gidiyoruz" der Nuri Pakdil "Yenimahalle´ye". "Yanımda bilge bir insan, yürüyoruz" diye anlatır bu anları Alaeddin Özdenören "sokaklarda in cin yok". "Abi neden Güneş Donanması" diye tedbirsiz bir soru yöneltir. "İşte o donanmaya binmek için yürüyoruz ya" diye cevaplar Nuri Pakdil.´ mustafa aydoğan
.jpg)
