28. 08. 2018 Salı
Türkiye geçmişten gelen bir tercih ile bölgemizde ABD ile birlikteliği tercih etti. Bir bakıma artık Türkiye´nin tavrı klasikleşti. Bir kaç istisna hariç tüm iktidarlar -darbeciler dâhil- ister sözlü, ister uygulamalı olsun dış politikadaki tavırlarının nasıl olacağını ?NATO´ya bağlılık? şeklinde izah ettiler. NATO´ya bağlık ise Batı ittifakı içinde yer almak, Batı ile imzalanmış anlaşmalara bağlı kalınacağının ifadesiydi. Batı ittifakının temsilcisi olarak ABD düşünüldüğünde diyebiliriz ki artık bu geçmişten gelen dış politika çizgimizin gözden geçirilmesi, yeni bir değerlendirmenin yapılmasının zorunluluk haline geldiğini söylemek mümkün. Çünkü gerek ABD ve koalisyon ortakları gerek NATO ile ilişkilerimiz, daha doğrusu bölgemiz ülkeleri ile ilişkilerimizin belirleyici unsuru ABD ve NATO´nun olması ülkemiz aleyhine sonuçlar veriyor. Tüm eleştirilere rağmen hâlâ aynı çizginin sürdürülmek istenmesi bilerek ya da bilmeden bir yanlışta ısrar edilmesi anlamına gelmez mi?
Meseleye ülkeler bazında baktığımızda karşımıza çıkan tablonun hem bölgemiz hem de ülkemiz aleyhine geliştiği açıkça görülüyor. Olayları kısaca hatırladığımızda Afganistan´ın önce Rusya, daha sonra da NATO desteği ile ABD tarafından işgal edildiğini yaklaşık 40 yıldır bu Müslüman ülkeye barış ve huzurun gelmediği ortada. Bu arada ABD´nin sık sık İran´a yönelik bir takım yaptırımları devreye sokması ise bölgemizin bu kesiminin sürekli gerilim içinde olmasına sebep oluyor. Öte yandan tam bir Yalan Rüzgârı dizisini andıran bir kampanyanın ardından Irak´ın işgal edilmesi, bunun soncu olarak milyonlarca Müslüman´ın çatışmalarda hayatını kaybetmesi ayrı bir felaket olarak karşımızda duruyor. Irak olayı sadece can kayıpları ile sonuçlanmamış aynı zamanda bu ülke parçalanmış, oluşturulan özerk bölge her fırsatta bağımsızlık açıklaması yapmaya başlamıştır. Bunun yanında PKK terör örgütünün karargâhının yıllardan beri Irak topraklarında bulunması ve bu örgütün ABD tarafından desteklenmesinin de gizli bir yanı kalmadı. Sonuç olarak ABD´nin bölgemiz ülkelerini yeniden dizayn etmek için terör örgütlerini kullandığı da bir gerçek. Bu ise sadece İran, Irak ve Suriye değil ülkemizin de Haçlı-Siyonist ittifakının parçalamayı planladığı ülkeler arasında yer aldığının gizli bir yanı yok.
Suriye´de yaşananlar, ABD´nin bu ülkede ille de bir terör devletinin kurulması için çabaladığını net bir şekilde gösteriyor. Önce, Irak´ta kurulan ve sürekli olarak Türkiye´ye karşı kullanılan terör örgütünün Suriye´de de çatışmaların ardından burada ortaya çıktığı, daha doğrusu ABD tarafından sahaya sürüldüğü düşünüldüğünde ülkemizin ABD ile birlikteliği hep aleyhimize sonuçlar veriyor. Bu izahların ardından ister istemez, ?Bunca bölgemiz ve ülkemiz aleyhine sonuçlar veren ABD ile müttefikliğimizin gözden geçirilmesi, hatta son verilmesi gerekmez mi?? sorusu akla geliyor. Sadece akla gelmekle kalmıyor ister istemez düşmanlığı açık olan bir ülke ile ille de dost olacağız demenin anlamı kalmıyor.
Terör örgütleri ile işbirliğini Türkiye´ye tercih eden bir ülke söz konusu. Kısacası Türkiye´nin ABD´nin yanında yer alması ülkemiz ve bölgemizin sorunlarının çözümüne katkı sağlamadığı gibi sorunlar her geçen gün daha da büyüyor. Çekilen acılara son verir ya da vermez ama artık ABD´nin dostluğunu elimizin tersi ile bir kenara itmemiz gerekiyor. Çünkü böyle bir dostu olan ülkenin ayrıca bir düşmana ihtiyacı yoktur.
Sadece, Esad kısa bir süre içinde gönderilecek diyerek Türkiye´nin desteğini alan ABD ve yandaşları geçen zaman içinde görüldü ki Esad´ın gitmesinden yana değiller. Onların hesabı Suriye´nin de bölünmesi. Esad gönderilmedi ama ülkemiz 3.5 milyon Suriyeli mülteciye kucak açmak zorunda kaldı. Bunu yaparken de dost bellenen ülkelerin desteği olmadı. Tüm bunlar ABD ile ilişkilerimizi sorgulamaya yetmeyecekse söyleyecek söz kalmaz.
