Adam İstanbul'un Sirkeci semtinde bir handa çaycıydı. İşini iyi yapıyordu ve herkes tarafından seviliyordu. Bir gün handaki müşterilerinden birinin ofisine çay götürdü. Musevi asıllı bu vatandaş ona "sen niye hacca gitmiyorsun?" diye sordu. O da adamın kendisine takıldığını zannetti, ama adam ciddiydi. "Nerede bizde o para beyim?" dedi. "Allah'a şükür geçiniyoruz, ama hacca gidecek kadar paramız yok. İleride inşallah." Yahudi "sen niyet et, paran da olur" dedi. "Niyet et ve para biriktirmeye başla. Hatta al şu 100 doları ve bunun üzerine biriktirmeye başla" diyerek ona 100 dolar verdi. Çok şaşıran çaycı yıllardır tanıdığı müşterisinin bu hediyesini geri çevirmedi ve aldı. Ancak bu olayı handa bir iki kişiye anlatınca haber kısa sürede bütün hana yayıldı. Duyan birçok dükkân ve ofis sahibi "benden de 100 (veya 200) dolar" diyerek çaycıya bağışa başladı. Çaycının hac parası kısa sürede ayağına geldi ve çaycı en kısa zamanda hacca gitti.
