bağrından ısırılıp toprağa düştü kudüs
yetmiyor tunç yılana umut ile dokunmak
bırak musa alevlensin öfkesi tanrımızın
sert enseli ulusun ivedi sapar yoldan
sığırdan bir parça ile vurur gibi ölüye vur
asanı kayaya fışkırsın çağlayanlar taşlar
bile yuvarlansın korkusuyla tanrının
tut yılanı kuyruğundan inanlıya can
olsun al ırmağın suyunu kan olsun kara
toprak belki balıklar ölür
belki dirilir insan
