Sabah Ali Doğanay’ın ölüm haberi ulaştı; öğleden sonra da, kendisini uzaktan-yakından tanıyan herkesin ‘ağabeyi’ Rasim Özdenören’in bu dünyaya veda ettiğini öğrendim…
Ali Doğanay’ı hep gülümserken hatırlayacağız
Hayatı normalin ötesinde dolu dolu ve heyacanı yüksek dozda yaşayanlardandı Ali Doğanay… Sohbeti tatlıydı ve her konuya eğlenceli yönünden yaklaşırdı.
‘Ekstrim sporlar’ diye bir terim var; en tehlikeli sporlar anlamına geliyor. Ali Doğanay ülkemizin neresinde heyecanı yüksek spor yapılan yer varsa hepsinde en az bir kere o yüksek heyecanı tatmıştır…
Son yıllarda sporun aşırılarını dünyanın dört bir köşesinde denemekteydi.
Duyduğu heyecanı yakın dostlarına da deneterek…
İş insanı olduğu halde çeşitli spor alanında eğitmenlik sertifikaları vardı. Paraşüt eğitmenliği bunlardan biri. Ortak dostumuz olan, bir dönem ‘İslamiyat’ dergisini yönetmiş ilahiyatçı-yazar Süleyman Bayraktar’la birlikte paraşütle uçarken nasıl olmuşsa düşmüş; Süleyman Bayraktar aynı kazadan yaralı olarak kurtulurken o hayatını kaybetmiş…
Kaybımızı telefonda bana aktaran en yakın arkadaşı doktor kendini tutamıyordu.
Ali Doğanay iyi bir insan, eksikliği her daim hissedilecek güvenilir bir dosttu.
Kendisine Allah’tan rahmet, yakınlarına sabır diliyorum…
Ali Doğanay..
Rasim Özdenören birkaç neslin ağabeyidir, benim de…
Bir süredir hastahanede bakım altında tutulduğu kulağıma gelmekte olan Rasim Özdenören edebiyatla ilgilenen herkesin bildiği bir isimdir. Ülkemizin en iyi öykü yazarları arasında yer alır. Sayısız öykülerinden birkaçı televizyona da aktarılmıştır.
Rasim Özdenören bizler için öykücü ve edebiyatçı kimliğinin çok ötesinde değerlere sahip bir kişiliktir…
Pek çoğumuz erken yaşlarımızda hayatı tek bir açıdan görmememiz gerektiğini, yerelliğin yanında evrensel değerler de bulunduğunu, onu tanıyarak ve onun örnek teşkil ettiği gibi çok yönlü okumalar yaparak öğrendik.
Dünya edebiyatının en değerli eserleriyle onun onlarla ilgisi sayesinde tanıştı çoğumuz.
Tevazu ve nezaketin değerini de onu yakından tanıdıkça anladık.
Siyasette son zamanlara kadar ağır sorumluluklar üstlenmiş, bir dönem kendisi de orada hizmet vermiş bir dostumun “Siyasi hayatımda yaptığımız en büyük hataydı” sözüyle bu iktidar döneminde işlevine son verilmesini yanlış bulduğu Devlet Planlama Teşkilatı’nda (DPT) müsteşardan sonra en önemli görev yeri olan genel sekreterlikten emekli olmuştu Rasim Bey.
Uzun yıllar süren memuriyet hayatı içerisinde ağır görevler yerine getirirken de elinden kalemi hiç düşürmedi.
Öyküler, romanlar yazdı, denemeler kaleme aldı, güncel olaylara felsefi ve sosyolojik pencereden yaklaşan köşe yazılarıyla görüş açıklamaktan da geri durmadı.
Mavera dergisi çevresinin en bilinen ismiydi.
Yeni Devir ve Yeni Şafak gibi katkıda bulunduğum gazetelerde kendisiyle kalem arkadaşlığı yapmaktan her zaman gurur duymuşumdur.
Mesleğe zorunlu ara verdiğimde iki yıla yakın bir süre DPT’de çalışmıştım ve o sayede kendisini çok daha yakından tanıma fırsatı bulmuştum.
Ne kadar sevildiğini, daha da önemlisi her eğilimden insandan saygı gördüğünü o sayede yakından müşahede edebildim.
İkiz kardeşi şair ve deneme yazarı Alaeddin Özdenören onu hüzünlere sevk ederek Rasim ağabeyden çok önce aramızdan ayrılmıştı.
Şimdi de onu kaybettik.
Bütün yakınları, dostları ve kendisini tanıyanların duydukları derin acıyı paylaşıyorum.
Allah rahmet eylesin.
Rasim Özdenören..
