Gerçekten söylüyorum, her zaman, her yerde olmasa da yerine göre korkaklığın bir erdem, bir fazilet, bir hayır olduğuna inanıyorum.
Korkaklık deyince bizim gibiler için susmak, konuşmamak, bildiği bir şeyi söylememek, yazmamak anlamında kullanıyorum.
Belki bazı kardeşlerimiz bunu yadırgayacak; meydanlarda hakkı haykırmayı, söylenmeyenleri söylemeyi tavsiye eden birisinin şimdi korkaklığın faziletinden bahsetmesi nasıl bir şey oluyor?
Müslümanlar arası ilişkiler hakkında konuşurken, herhangi bir vukuat değerlendirmesi yaparken hiç acele edilmemesi gerektiğine, olup bitenleri biraz mesafeli izlemek gerektiğine, biraz geriden gidilmesinin güzel bir şey olduğuna inanıyorum. Varsın birileri bundan dolayı eleştirsin.
Bu anlamdaki korkaklıktan, sergilediğim suskunluklardan dolayı şahsen hiç pişman olmadım. “Keşke ben de bu konudaki kanaatimi veya bildiklerimi söyleseydim” demedim.
Müslümanların maslahatının birinci önceliğimiz olması gerektiğini düşünüyorum. Kesin bilgiye dayandığımız halde hiçbir zaman genele yansıtmadığımız bilgilere sahip olabiliriz. Belki bunları oracıkta kalacağına güvendiğimiz bir odada dile getirdiğimiz olur.
Bir daha tekrar edelim; hiçbir şey ümmetin maslahatından daha öncelikli değildir.
Korkaklığın fazileti bu şekilde Müslümanlar arası geniş bir yelpazede değil kendi küçük çevremizde de olabilir hem de çok olabilir. Söyleyeceğimiz şey, açığa vuracağımız gerçek bazen hiç de hayır getirmeyebilir, bireyler arasında hiç iyi netice doğurmayabilir. Böyle durumlarda korkaklık ne güzel bir erdem ve kazançtır.
Dikkat ederseniz erdem olduğuna inandığım bu korkaklık bir sabır işidir. Çünkü sizi konuşmaya, yazmaya, bildiklerinizi söylemeye zorlayan, tahrik eden hatta sizin için birtakım menfaatler de vardır ama siz bunun Müslümanlara bir hayır getirmeyeceğine karar vererek kendinizi engelliyorsunuz. Gerçekten bu bir erdemdir.
Cesaret ayrı bir şeydir, patavatsızlık, düşüncesizlik, bir şeyin sonunun nereye varacağını hesap edememek ayrı bir şeydir.
Dikkat ederseniz nice İslami yapılar böylesi cesur(!), patavatsızlar sebebiyle tarumar olmuş ve olmaktadır.
Müslümanlar arasında böylesi korkaklardan ne kadar çok bulunursa o kadar iyidir. Onlar Müslümanların yapısına bir halel gelmesin diye korkup dururlar.
Başta aile olmak üzere küçük ve önemli çekirdek yapıları da onlar ayakta tutarlar.
