Nice taşkın çayı geçmişken derede boğulacak gibi olmamız neden?
FETÖ´nün tasfiyesinde yaşanan zorlukların; her ileri adımdan sonra bir süre yerimizde saymamızın sebebi ne?
Kemalistlerin milli karakterlilerine ne oldu, ortalıkta dolanan fırıldaklar neyin nesi?
Nasıl oldu da bu kadar çok sayıda insan "makam ve mevki muhafazakârı" oldu?
Ah, hele akademik dünyamız...
Akademik dünyamızın 15 Temmuz öncesinin bürokrasisiyle içli dışlı halinianlayan var mı?
Bu soruların cevabını hakkını vererek yazmak, günlerce sürer.
Ama tek bir noktaya dikkat çekmem çok şeyin anlaşılması için yeterli diye düşünüyorum.
Nedir?
O bir türlü aşamadığımız engel; tasfiyesine artık başlamamız gereken sosyal olgu nedir?
Aslında burada aylardır lafını edip geçiyorum.
Siyaset oligarşisi.
Her kılığa giren, her deliğe sızan o muazzam şebeke yani.
Ağına düşürdüğü rektörü, müteahhidi, esnafı, bürokratı, işadamını kendi hizmetçisi yapmadan bırakmayan melun yapı.
Çok yeniymiş gibi gözükür, halbuki çok eskidir.
İşini yürütmesi için hiçbir şeyin değişmemesi ama "değiş-miş" gibi görünmesi gerekir. Bütün numarası buradadır!
Hem Cumhurbaşkanı Erdoğan´ın hem de MHP Genel Başkanı Bahçeli´nin son çıkışlarını dikkatle tahlil ederseniz, göreceksiniz...
İki liderin de vurup ses getirmek istedikleri yer siyaset oligarşisinin ta kendisi.
Ama siyaset oligarşisi bu; yüzüne karşı sırıtır, burada pısar, orada tıslar.
Kolay sarsılmaz.
Mesela devlet bylock´la Fetö tasfiyesine kesin çözüm arasa, siyaset oligarşisi "mor beyin"le sürecin ilerlemesini durdurur.
Öyle bir gerçeklikten söz ediyorum.
Peki ne yapmalı?
Başlangıç için yapılacak şey net...
Mevki/makam tapınıcıları...
Eskiyip paslananlar...
15 Temmuz´u slogan olarak kullanıp hayatına hiç katmayanlar...
Hiç durmadan ve doymak bilmeden "beyazlaşan"lar...
Memleket düşmanlarının varlığını yok sayanlar...
Artık acilen siyasetten tasfiye edilmeliler.
Üyeleri...
İl, il...
İlçe, ilçe...
Tek, tek saf dışı bırakılmalı.
