Betonarme inşaat teknolojisi, insanlığa ceza olarak sunulmuş bir inşaat yöntemidir.
Daha çok üretmek ve daha çok tüketmek üzerine kurulu 250 yıllık sanayi devrimleri sürecinin başat unsurlarından biri sürekli çalışan motorlar ise bir diğeri de betonarme apartmanlardır.
Sürekli çalışan makine teknolojisi insanlığa ne kadar zarar vermişse betonarme inşaat teknolojisi de aynı oranda zarar vermiştir.
Doğal yaşama ve sünnetullaha uygun geleneksel düşünce sistemimizi büyük bir yok oluş planlaması doğrultusunda değiştiren şeytani akıl, önce makineyi icat etti.
Makine ile çalışma ve üretim sistemlerimizi değiştirdi. Toprağa, tekniğe, insani ölçek ve gayrete dayalı sistem yerine fabrikalarda çoklu ve toplu üretime geçildi.
Fabrikalar, makinelerin bir araya geldiği kocaman yapılar...
Bu fabrikalar gelişigüzel yerleşti şehirlerin ortasına.
Makinelerin üretim gücüne teslim olan insanlık da önce fabrikaların etrafına toplanmaya başladı.
Böylelikle geleneksel yerleşme şeklimiz; evler, mahalleler, şehirler anlamsızlaşmaya başladı ilk başlarda.
Tarihi dokunun ve geleneksel yerleşim modelinin içine giren fabrikalarda çalışacak işçiler mevcut ev stokunun içine yerleşti önceleri.
Sanayi devriminin başlangıç yıllarında dünyanın tüm önemli başkentlerinde çok kötü gayri insani şartlar vardı. Paris´te, Londra´da, New York´ta yüzbinlerce insan çok kötü şartlarda yaşadı uzun yıllar.
Vahşi kapitalizm ve büyük dönüşüm hırsından dolayı sadece fabrikalar ve üretim öncelendiği için insanlar ve yaşam şartları göz ardı edildi ve hiçbir şekilde dikkate alınmadı.
1850´lere geldiğimizde normal şartlarda bir ailenin yaşadığı müstakil bir konağın sadece bir odasında onlarca insanın yaşadığı sayısız örnek bulunmaktaydı.
Bir ailenin yaşayamayacağı şartlar; mutfağın, banyonun, kilidin, temizliğin ve benzeri birçok temel şartın sağlanamadığı durumlar?
Çünkü mevcut yerleşim dokusu, geleneksel sistemle ve geleneksel yaşam şekline göre inşa edilmiş durumdaydı. Hal böyle olunca mevcut düzenin sanayileşmeden ve fabrikalardan dolayı kente göçün getirdiği baskıyı karşılamasına imkân yoktu.
Konumuz olmadığı için fabrikalardaki çalışma şartlarını, çalışan çocuk ve kadınların durumunu, sanayi atıkları ve kirlenmenin boyutunu hiç anlatmıyorum bile.
Hava kirliliğinden ve bulaşıcı hastalıklardan ölen yüz binlerce insan cabası.
Tüm bu olumsuzluklar, bir tarafta sermaye birikimi ve kapitalizmi doğururken diğer tarafta da işçi hakları, komünizm, sosyal adalet ve benzeri kavram ve ideolojiler ortaya çıkmaktaydı.
Nasıl ki sanayide ve teknolojide gelişme adına birilerinin adamı olan Faraday, Ohm, Edison, Tesla ve benzerleri elektrik hakkında çalışmalar yaptıysa, mimari konularda da birileri bir şeyler üretme peşindeydi.
Kentleşme sorunlarını çözmek için ütopyalar üretilirken Paris´ten farklı bir ses geldi 1903 senesinde.
Bir müteahhidin oğlu olan ?Mimar Auguste Perret? kardeşleriyle birlikte ?Paris´te Franklin Caddesi´nde 25 No´da ilk betonarme apartmanı? yaptı.
Geleneksel üretimin dışında bir uygulama olan betonarme apartman, kargir örgü sisteminden kaynaklanan strüktürel ağırlıkları aşmak ve ahşap kolon ve kiriş sistemli yapıların kolay yanması meselesini ortadan kaldırma bahanesiyle ortaya çıkarılmış bir inşa teknolojisidir.
Niçin teknoloji dediğimi anlamanızı özellikle rica ediyorum.
Çünkü betonarme inşa sistemi ilk başlarda ?Françoise Hennebique? adına patentlidir.
Yani bir buluştur.
Sanayi devrimleri sonrası birileri bir şey bulduysa ana amacı kesinlikle insanlığa faydalı olmak değildir.
Arka planda gizlediği başka bir amaç bulunmaktadır.
Teknoloji, aynı zamanda sınırsız bir kâr hırsı barındırır.
Eğer bir teknolojik buluş olduysa insanlık gelişmemiştir. Sadece o teknolojiyi üretenler amaçlarına bir adım daha yaklaşmış ve o teknolojiyi üretenler ile tüketenler arasındaki fark bir nebze daha açılmıştır.
