Kötü kokular geliyor ülkemin insanlarının kokuşmuş yureklerinden. Tenzih ederim insanlığını vicdan kalkanıyla muhafaza eden inanç erdemiyle süsleyenleri.
Kötü koku nedir diyeceksiniz.
Önceleri Avrupadan gelirdi böyle haberler şimdi ise ülkemizde konuşur olduk.
Çekirdek aile dedik çekirdek kabuğunu doldurmayan şeylerden ötürü birbirimizi kırar olduk.
Haset en modern özelliğimiz oldu.
Çıkar temin etmeyecekse bütün ilişkilerin iplerini örümcek ağıyla örer olduk.
Bir din icat ettik anlatılan ama yaşanmayan.
Bedeli olmayan sevgiler yeşerttik yürek coğrafyamızda.
Annelerini babalarını huzur evlerinde terk eden, ölümünde yanında olmayan evlatları şaşkınlıkla karşılardık.
Evlatlarının evinde kalmayan ataları bir türlü anlamazdık.
Şimdi atalarımız bireysel oldu evlatlarının evine resmiyetle girer oldu. Evlatlar atalarını yalnız bırakmaktan gocunmaz oldu.
Farkında değiliz ama insanlığımız can çekişiyor can.
Işte kötü kokular buralardan geliyor. Geçen gün haberlerde yetmiş beş yaşında bir insan evinde ölü bulunmuş hemde on beş gün geçmesine rağmen arayan ve soranı olmadığı halde yalnız başına.
Etrafa kötü kokular yayılmaya başlamış. Komşular rahatsız olmuş ve emniyete haber vermişler. İşte acı hakikat o zaman ortaya çıkmış.
Bedeninin kötü kokuları, rahatsız ettiği insanları harekete geçirmiş. Ve eve girdiklerinde adamı kokmuş bedeniyle yalnız başına bulmuşlar.
Evet kötü kokan insanın bedeni mi yoksa kokuşmuş insanlığımız mı?
