İnsan günahkâr doğmaz zira Kur´an bize ?insanın en güzel surette yaratıldığını? haber verir. Güzel olanı içinde barındırdığını, iyilerden olmak için her türlü donanıma sahip olduğunu öğretir. İnsan fıtri olarak ailesinin kanını taşır ama onların günahlarıyla doğmaz, ailesinin günahları ondan sorulmaz. Kimse anne veya babasının günahlarıyla da töhmet altında tutulamaz.
İnsana gösterilen hedef iyilerden olmasıdır. Doğduktan sonra ya kendi yaptıkları, ya ailesinin cebri yönlendirmeleri veya seçtiği arkadaşlar onun iyilerden olmasına engel olabilir veya yardım eder. İyilerden olmaya devam ederse, kesin ifade; iyiler cennettedir! Cennet üzerinde iki aşamalı bir yaklaşım bizi bekler: Birincisi; bireysel ve toplumsal anlamda cenneti yaşayanlardan olmak? İkincisi, bu dünya hayatından sonra iyilerin ödülü olacak cennet!
Hayatı ve sonrasını yaratanın rızasını, hoşnutluğunu getirecek işler iyilerden olmamızı sağlayacaktır. Bu işler ?salih amel? olarak, kabule şayan işler olarak isimlendirilir. Allah´a iman; O´nun varlığına ve birliğine ve bildirdiklerine iman, O´nun insana yaptığı vaatlere güven, ?sizin hayırlınız, insanlığa faydalı olandır? ifadesi ile yapılan açıklamalar bu işin özünü anlamamız için önemlidir.
Din adına konuşanların yöntemsizlikleri işin içine girince, nice insan ?iyilerden olmayı? bırakın, din yorgunu bir hal ile meseleye bakmakta ve kendilerini dinden soyutlamayı tercih etmektedirler. Fetvalar, cehennem silahını olur olmadık yerde ateşleme, din adına konuşmaya kendilerini yetkili gibi gören ve gösterenlerin, mide bulandıran kimi tavır ve yaşam anlayışları, bir anda muhatabını günahkâr filminin başrolü haline getiren yaklaşımlar nice insanı dinden uzaklaştırmaktadır.
İnsan günahkâr doğmadığı gibi hiç kimse kendisini cennetlik ve cennet kapısının anahtarını taşıyan olarak da göremez lakin kimileri kendilerini böyle gösterdikleri için sorun giderek büyüyor. Aydınlatılmadığı için, ışığı gördüğünde gözleri kamaşana ?bre kâfir? yaklaşımıyla seslenenler, tavırlarını gözden geçirmeli ve din adına değil, kendi adlarına konuştuklarını, gerçeğin kendi uhdelerinde olmadığını kabul etmeli ve hak aydınlığına gölge etmekten vazgeçmelidirler.
Evet, insan günahkâr doğmaz, onu kendi tercihleri ve çevresi, sonradan günaha sürükler.
Onu günaha sürükleyenler, şeytanın sağdan yanaşması denilen bir tarzla yaklaşanlar da olabilir. Ve din adına konuştuğunu söyleyenlerin, rencide edici, aşağılayıcı, zorlaştırıcı, nefret ettirici tavırları da, şeytanın sağdan yanaşmasına örnek olarak verilebilir. Oysa peygamberimiz ?kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız; müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz? demektedir. İçinde yaşadığımız topluma karşı, cehennem treninin makinisti gibi davrananlar, toplumu dine karşı önce ön yargılı hale getiriyor sonra bütünüyle soğutuyorlar. Özellikle gençler bu yaklaşımlardan oldukça etkileniyor. Ve neticede ?Allah´a inanan ama başka hiçbir şeyi önemsemeyen bir gençliğin oluşmasına? sebebiyet veren bütün sorunlu yaklaşımların gözden geçirilmesi gerekir.
Bir tek kendileri ve kendileri gibi davrananları cennetlik, toplumun kalan kısmını cehennemlik gibi gören, onlara zavallılar gibi bakan ve onları ateşe daha çok sürüklemek için yol arayan herkes bilmeli ki, sizden istenen öncelikle ?sizin, dosdoğru olmanız ve yaşadığınız hayatla, davranışlarınızla, hayatın her alanındaki ahlaki duruşunuzla? örneklik teşkil etmenizdir. Ve bir de ?dini başkaları için değil kendiniz için, hayatınızda onun aydınlığını yaşamak için? öğrenin. Öğrendiğiniz birkaç şey veya kitaplar dolduracak fetvalarla toplumu rahatsız edecek yaklaşımlardan vazgeçin. Ve şöyle düşünün: ?Olur olmaz fetvalarla, konuşmalarımız ve yaşadığımız hayatın zıtlığıyla, dinden uzaklaştırdığımız insanlar, yarın hesap gününde bizden davacı olurlarsa ne yaparız??
