HALİMİZ AHVALİMİZ ve KUDÜS
Bu topraklar bizimdir bizim kalacak?Şeklindeki iddiaları çok duymuşuzdur. Hakim olan güç veya güçlüler o toprak-yer için hakimiyetlerinin sonsuza kadar süreceklerini iddia ederler. Bunun içinde sözlü-yazılı-görsel tüm argümanları kullanırlar. Bu kendine güvenlerinin göstergesi olacağı gibi alemi kainatta süre gelen kibirli-müstekbirlerin hezeyanları da olabilir. Bu sorunun cevabını-çözümü nerede aradığınıza bağlıdır. Hangi kaynaktan beslendiğinizi, hangi niyetleri ön planda tuttuğunuza ilgilidir.
İslam coğrafyasının işler acısı olduğunu söylemeyen nerdeyse yok. Bununla da ajitasyonda yaptığımız söylenemez. Neredeyse tüm İslam coğrafyası gözyaşı dökmekte. Hâkim güçlerin planlarına kurban edilmekte. Mazlumların ahları artık gökyüzünü kaplamakta. Sözde bağımsız olan bir çok İslam ülkesi batının hizmetkarı olmuş durumda. Yönetimler, Batılıları razı etmenin derdine düşerken, toplumlar batının ihtişamının gölgesinde serinlemek için yol almakta. Batılı yaşam modelini hayata taşımak için kendi özlerinden kopmaktadırlar. Sözde özgür bireyler olarak kararlar almakta ve özgürce bir yaşam sürmektedirler.
Aklını kiraya veren bu mantık, kölesi olduğu batı medeniyetinin değirmenine sürekli su taşımakta. Su taşıdığı müddetçe de batı iktidarını korumakta. Yerli iş birlikçilerle de İslam coğrafyalarını sömürmektedir. Sömürdüğü sadece maddi zenginliğimiz değil elbet. Kültürel ve örfi değerler artık evrensel normlar adına göz ardı edilmektedir. Müslümanların asıl zenginliği olan fikriyatını ve zikriyatını perdelemekte, bunun yerine batılı düşünme tarzını getirmektedir. Kur´an ve Hz. Peygamberin sünnetinden öğrendiğimiz kadim gelenek -dil ve üslup yerini sözde evrensel- ideolojik-taassup-kibir barındıran bir dile bıraktı-bıraktırıldı.
Bugünlerde Kudüs meselesi bir hayli Müslümanların zihnini meşgul temekte ve haklı olarak tepkilere yol açmaktadır. Bizlerin şunu bilmesi lazım. Bizler emperyalist-kapitalist-pozitivist-sekülerist zihniyete karşı ilk yenilgiyi onlara peşkeş çektiğimiz topraklarda değil, yüreklerimizde ve zihinlerimizdeki İslami değerleri kaybederek aldık. Kendi İslami değerlerin yerine, modernizm adı altında başka değerleri bu coğrafyalara ithal fikirler taşıyarak yenilgilerin önünü açtık.
Zaferler bizlerin düşüncelerimizdeki ve inançlarımızdaki ideallerimizin sonucudur. Biz Kudüs´ü yıllar önce Siyonist güçlere verdik zaten. Onlar bizden memnun olsunlar diye imanlarından, özlerinden, kültürlerinden, fikriyatından, zikriyatından vazgeçen bir toplum zaten teslim bayrağını çekmiştir. İslam medeniyeti artık Batı medeniyeti karşısında asıl ve asli duruşunu kaybettiğinden dolayıdır ki yenilgilerin, hüzünlerin, gözyasışının, mazlumların çığlıklarının, masum çocukların feryadı kesilmiyor.
İsrail, İslam coğrafyasının tam ortasına yerleştirilmiş fitne tohumudur. Hümanist yaklaşımlar ve cümleler durumu kurtarmıyor. Lanetlenmiş kavim olmalarının hakkını veriyorlar ama Müslümanlar övülmüş ümmet olanın hakkını maalesef veremiyorlar. Silahlarını, eleştirilerini, kinlerini, nefretlerini, dillerini birbirlerine o kadar çok döndürdüler ki artık kafirlere hoşgörü rüzgarları, kendi kardeşlerine öfke kasırgaları gönderiyorlar. Her İslam ülkesi kendi derdine düşerek konjonktürel çıkarlar adına, mali yapı adına, aman başım ağrımasın adına üç maymunları oynuyor.
Makamları-mevki adına ülkelerin geleceğini ipotek altına alınmış. Bakın son yüzyıllarda kimler bizleri yönetiyor. Bu yönetenlerin Müslüman halktaki İslami anlamda karşılığı nedir. O yüzden Hz Peygamber ?Nasıl olursanız, öyle idare edilirsiniz.? Diyor. Meşhur sözdür ?Allah dağına bakar, ona göre kar yağdırır? Zulüm kokan, adaletsizlik kokan, ahlaksızlık kokan, haset kokan, taassup kokan bu topraklarda Allah merhametiyle muamele etmez. Yeryüzünün duası(sözlü-fiili) neyse ona göre muamele eder. Müslümanlar birbirlerine yeryüzünü dar ediyor, merhamet göstermiyor. O yüzden merhamet etmeyene merhamet olunmaz, adalet etmeyene adalet verilmez, ahlaklı olmaya ahlak nasip edilmez, kaybetmiş ruhlara Allah zafer nasip etmez.
İlahi yasa ??Şüphesiz ki, bir kavim kendi durumunu değiştirmedikçe Allah onların durumunu değiştirmez? (Rad, 13/11) ayetiyle durumumuzu açıklıyor aslında. Allah´ın yeryüzünde muhatap aldığı Müslümanlar, yeryüzünü imar etmesi gerekirken batı aklının düşünce tarzı ve metoduyla çıkış arıyor. Bu taklitçi halden uzaklaşmak ve yanaşmamak gerekiyor. Toprakların fethinden önce yüreklerimizi-aklımızı, yaşamımızı işgal eden gayri İslami ne varsa fethetmek gerek. İslam bayrağını yürek ve akıl merkezimize dikmek gerek. Ondan sonra ümmet ve kardeşlik bilinci kuşandıktan sonra yeryüzünün tüm kapıları açılacaktır. Kudüs o zaman gerçek manada işgalden kurtulacaktır. İsrail o zaman kutsal saydığı o topraklardan çıkacak, zulümlerinden dolayı yeni sürgünlere yelken açacak. Zalimlerin sonu elbette hüsran olacak.
Biliyoruz ve inanıyoruz samimi ve bilinçli Müslümanların gayretleri ile bir gün elbet bu zilletten kurtulacağız. Yeni Selahaddin Eyyubi´ler çıkacak ve orada şükür namazı kıldıracaktır. Bize düşün sabır ve namazla Allah´tan yardım dileminin yanında, asil ve asli duruşlarımız sergilemektir. Sözlü ve fiili duanızda Kudüs´ü unutmamak dileği ile? Kudüs ve Kudüs sevdalılarına selam olsun?
