Bir sosyolog olarak hep şunu merak etmişimdir: Nasıl olup da dünyaya dezavantajlı bir statüde gelen bir çocuk tarihin en önemli kişilerinden biri olup çıkmıştır? Eğer küçük Muhammed, Mekke sokaklarındaki insanlara “Bir gün gelecek tüm dünya beni tanıyacak ve milyonlarca insan benim tebliğ ettiğim dinin izleyicileri olacaktır!” deseydi, ona kim inanırdı? İşin tuhaf tarafı, bir gün gelip peygamber olduğunda ve kendini bu unvanla tanıttığında Mekkeliler ona hiç mi hiç inanmadılar! Etrafındaki en yakin akrabaları başta olmak üzere Mekke’nin ileri gelenleri onunla alay ettiler, onu küçümsediler ve ilerleyen süreç içinde acımasız bir biçimde ona saldırdılar ve onu yalnız bırakmaya çalıştılar.
Fakat şimdi geriye dönüp baktığımızda pek çok insan Mekke’nin kodamanlarından olan Ebu Cehil’i lanetle anarken, Hz. Muhammed’i saygıyla ve rahmetle yad etmektedir. Sadece onun izleyicisi olanlar değil, onun peygamberliğini kabul etmeyenler de ona saygı duymakta ve onun hakkini iade etmektedirler. Hz. Muhammed’in içinde bulunduğu imkansızlıklar ile ulaştığı nokta dikkate alındığında mucize olarak adlandırılabilecek bir başarı elde ettiğini söyleyebiliriz.
Peki bunu nasıl başarmıştır?
İşte, bu kitap bir yetim çocuğun tüm imkânsızlıklara rağmen önlenemeyen yükseliş hikâyesini anlatmaktadır. Bu açıdan diğer siyer ve biyografi kitaplardan farklıdır. Bu çalışmanın kendine özgü bir sorusu ve yöntemi bulunmaktadır. Çoğu siyer kitabında bulunan malzeme ve Kur’an’da Hz. Muhammed’in hayatına ilişkin olarak verilen bilgiler, kitapta belirli bir soru doğrultusunda yeniden ele alindi ve sonuçta bu kitap ortaya çıktı.
