Müslümanlar arasında düşünce kırılmaları dense daha yeridir. Geçmişte yaşanan meşrep ya da medrese dergâh veya dergâhlar arasındaki çekişmelere benzemiyor bugünün sorunları. Geçmişte olanlar daha çok renk çeşitliliği veya ton farklılığı olarak düşünülebilir.
Mezhepler arasında ise asla bir çatışma söz konusu değil. Sadece Sünni-Şia arasında belirgin bir farklılık var. Yüzyıllar boyunca savaş anlamında yaşanan bir çatışma yok. Bu, daha çok içe dönük bir çekişme olarak düşünülebilir. Yavuz Sultan Selim ile Şah İsmail arasındaki bir savaştan söz edilebilir. Bu da bir mezhep çatışmasından çok bir iktidar çekişmesidir. Her iki sultan da Türk. Biri Osmanlı Sultanı, biri İran Şahı. Yavuz Farsça divan yazıyor, Şah İsmail Türkçe. Bunlar karşı tarafın insanına hitap içindir.
Osmanlı sınırları içinde ise hemen her mezhep veya kültür farklılıkları çok çeşitli. Balkanlar Osmanlı´sında Bektaşi meşrep bir tasavvufi ağırlık var. Bugün de devam ediyor. Daha çok sufiyane ve derinlikli. Kendine göre kimi hoşluklar da içeriyor. Diğer bölgeler farklı değil.
İdeolojik gerilimler nedeniyle ölen insan sayısı binleri buldu. Bu dönemde çatışma alanları değişti. 1980 sonrasında Türk-Kürt savaşına dönüştürüldü. Ne yazık ki bunda başarılı olundu. On binlerce insanın ölümüne neden olundu ve hala da sürüyor.
Osmanlı sınırları ya da diğer Müslüman topluluklar arasında Sünni-Şia gerilimi daha çok Batılılar için bir kışkırtma alanı öteden beri. Bunda, başlangıçta çok da başarılı oldu denemez. En gergin olan bu zamana kadar bile olunamadı. Emperyalizmin büyük oyunları sonucu, özellikle I. Irak işgalinden beri alabildiğine gerilimli sürüyor. Sünniler Şiilere, Şiiler ise Sünnilere ait camileri bombalıyorlar. Irak ile Pakistan bölgelerinde bu çok daha yaygın.
Bugün sorun çok daha derin ve farklı. Batı düşüncesinin etkisindeki oluşlar çok daha çatışmacı. Din dışı oluşların yanında dini gibi görünen kesimler arasındaki gerilimler de çok daha yaygın ve etkili.
Bu gerilimler bugün savaş ve çatışma gerekçesi ve nedeni. Irak durulmuyor. Suriye´de yaşananlar ortada. Yemen tam bir kan gölü. Pakistan´da bombalamalar sürüyor.
Bu gerilim başka alanlara da taşınıyor ne yazık ki. Filistin davasında artık gerilim başka alanlara taşındı. Suriye, yakın zamandaki olaylar başlamadan önce Filistinlilerin bir sığınağı idi. Türkiye ile İran Filistin´in en önemli destekçileri idi. Suriye olaylarından sonra Filistin´e yardım ve ulaşımda zorluklar yaşanıyor. Çünkü diğer Arap ülkeleri de kontrol altına alındılar. Arap / Emperyalizm Baharı ile tırmandırılan mezhep gerilimi, Sünni, Şia, Nusayri çatışmasının büyük bir yıkım getirdiği gerçeği yadsınamaz.
Şimdi mezhep gerilimi ile birlikte yeni bir çatışma alanı başladı. Selefiliğin veya Arap sermayesinin baskın olduğu bir dönemde Şia-Arap, Selefi- Sermaye gerilimli bir çatışma alanı oluştu. Filistin ve Kudüs olayında Arap-Selefi sermaye emperyalizm yanlısı bir tercihte bulundu, İsrail´in yanında yer alıyor. Asıl vahim olan bu süreç.
Kudüs ve Mescid-i Aksa duyarlığı tamamen göz ardı ve hiç de ırgalamıyor kimi kesimleri. Bu durum artık düşünce çatışmalarını da aşıyor. Süreç oldukça tehlikeli gidiyor. Siyonizm´in baskınlığını getiriyor, bu durum onları çok daha rahat ve güçlü kılıyor.
