Çatlak sesler her zaman çıkabilir.
Devlet güçleri arasında sağlam bir uyum olmadan ne halkla içtenlikli bir ilişki kurulup demokrasi ve huzur olabilir, ne güvenlik ne de ulusal savunma. En görkemli bir orkestrada bile herhangi bir enstrümanda yanlış basılan bir nota olabilir. O yanlışı şefin kulağı seçse bile genel dinleyici açısından o yanlış fark edilmez. Genel dinleyici orkestranın genel gidişine, melodinin genel ritmine kulak verir. Ancak bu asla o yanlış notaya sürgit izin verme, müsamaha gösterme anlamını taşımaz.
Kimi yerlerde yanlışsızlık ve kusursuzluk en başat kusur olarak ortaya çıkabilir. Bir müzik parçasının icrasında icracı tüm dikkatini notalara yöneltmiş ve yanlış notaya basmamak için tüm gücünü notaya odaklamışsa, burada eserin ruhunu yitirme olasılığı yüksektir. Belki hiçbir yanlış notaya basılmamıştır ve parça başından sonuna kadar kusursuz icra edilmiştir. Ama eserin canına okunmuş olma ihtimali de yüksektir. Nitekim resmî korolarda veya resmî sanatçıların icralarında bu duruma her zaman rastlanabiliyor. Eser kusursuz icra edilmiş olsa bile parçanın ruhu da öldürülmüş olabiliyor.
Devlet yönetiminde de benzer durumlarla karşılaşılabilir.
Hükümetlerin icraatı he zaman her kesimde aynı olumlu mülahaza ile karşılanmayabiliyor. Durum işin doğasında aranmalı. Ancak tümüyle totaliter rejimlerde zahiren yüzde yüz veya yüzde yüze yakın bir mutabakat sağlanmış olabilir. Ama insanlar özgür ve bağımsız vicdanlarıyla hareket ettiğinde her icranın yüzde yüz katılımla desteklenmesi durumuna nadir rastlanır.
Hele de uluslararası ilişkilerde herkesin her noktada mutabık kalması az rastlanan olaylardandır. Çünkü çıkar çatışmalarının ve zıt çıkarların en çok konuşulduğu alan orasıdır, uluslararası ilişkiler...
Üçüncü haftasını ikmal etmiş olan Afrin Zeytin Dalı harekâtında başlangıçta çatlak seslerin çıkacağı endişesi gerek ülke içinde gerek dış kamuoyunda dile getirilmiş idi. Ama Türkiye kendi göbeğini kendi kesmekte kararlı olduğunu gösterince çatlak sesler gitgide azaldı ve kaybolmaya yüz tuttu.
Anlıyoruz ki, uluslararası ilişkilerde kararlılık ve özgüven başka faktörlerin önünde yer alıyor. Yeter ki bu kararlılık ve özgüven kuru gürültüden ibaret kalmasın ve anlaşılabilir ve kabul edilebilir bir dille ifade edilmiş olsun. Türkçedeki kendi göbeğini kendi kesmek deyimi tam da bu noktada işe yarıyor ve kullanılıyor: gereksinim duyduğu yardım, başkalarınca esirgendiğinde kendi işini kendi görme durumu. Kendi göbeğini kendi kesmek zor, çok zor... Ama o yeteneği haiz isen bu zora katlanmak gerekecek. Çünkü kimileri de anca o dilden anlıyor...
