Ah sen agâh-ü pürnaz dolanma cenâhımda
Ben ki derd-i nihan'a aciz boynu eğmişim
Bülbül öter åh ile yanarım dergâhımda
Bilmemiş cahil başım, çün kalpgâh'a değmişim
Ah sen, en güzel nazları etmeyi bilen (dilber, bana
dünyada eşlik eden diğer sevgililer, sevdalar) etrafımda
dolaşmayın artık,
Çünkü sizden yüzümü çevirdim, gizli bir derde kaptırdım
gönlümü
Ben gönül mabedimde bülbül gibi âh edip yanmaktayım
Ve bunu halimi cahilce dokunduğum, asıl sevgilinin
makamı kalbimden bilirim
